Αν και κωλύομαι να "γράψω" το ανέμελο σφύριγμα μου, σας διαβεβαιώ πως μπορώ να σφυρίξω καλύτερα από τον king Julian στην ταινία "Μαδαγασκάρη". Για αυτούς που δεν καταλαβαίνουν τι εννοώ, δείτε αυτό...
Σφυρίζω ανέμελα λοιπόν, και συνεχίζω. Σαν χτες μου φαίνεται που έγραφα στο βλογ μου αυτά που με απασχολούσαν και περνούσε ο καιρός. Και όμως έχει περάσει ένα ολόκληρο καλοκαίρι.
Ένα καλοκαίρι που πέρασε γρήγορα, σε μια δίνη πολλής δουλειάς, με ολίγες επισκέψεις στην παραλία. Ένα καλοκαίρι που περιμέναμε να μας δείξει τα δόντια της η οικονομική κρίση (και σε μεγάλο βαθμό το έκανε) Ένα καλοκαίρι που τελείωσε με εκλογές και με αλλαγή κυβέρνησης.
Τώρα να γίνω λίγο αφελής και ονειροπόλος και να πω ότι η νέα κυβέρνηση φαίνεται να ξεκίνησε με καλές (αλλά και άγριες...) διαθέσεις?
Τους εύχομαι καλή τύχη πάντως. Αναρωτιέμαι αν έχουν καταλάβει ότι αυτό που οφείλουν να αλλάξουν αν προκειται να γίνουν καλύτερα τα πράγματα, είναι όχι απλώς την λειτουργία του κράτους ,αλλά την ίδια λειτουργία του Έλληνα. Αυτόν τον τρόπο ζωής που έχει γίνει φύση του. Για να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής μας, θα πρέπει να γίνουμε καλύτεροι (δηλ.πιο ευγενικοί) οδηγοί, να βελτιώσουμε την ικανότητα μας στην δημιουργία και συντήρηση μιας απλής ουράς, να μάθουμε ότι δεν είμαστε καλύτεροι από όλους τους άλλους άλλα ίσοι. Να μάθουμε στα παιδιά μας ότι τις γνωριμίες δεν είναι κακό να της χρησιμοποιούμε για το σύμφερον μας αλλά όχι εις βάρος άλλων ,πιο άξιων από μας. Να μάθουμε να δίνουμε την ψήφο μας εκεί που αξίζει και όχι εκεί που "χρωστάει" η οικογένεια μας από το 1821... Να μάθουμε τρόπους!!
Το μεγάλο πρόβλημα του Έλληνα είναι ότι είναι παρτάκιας και δεν τον ενδιαφέρει ο διπλανός η το καλό του συνόλου.
Μάλιστα σκεφτόμουν πρόσφατα ότι και ο νόμος περί καπνίσματος δεν είναι και κανένας εξαναγκασμός... Απλά προσπαθούν να μας κάνουν πιο ευγενικούς...!
Τέλος πάντων όλα αυτά τα πιο πάνω τα έγραψα με δόσεις για αυτό και είναι λίγο άρτσι-μπούρτσι... αλλά θα ξαναγυρίσω στο ανέμελο σφύριγμα της αρχής με αυτό...
