Δέκα χιλιάδες χρόνια κατά κάποιες έρευνες λένε ότι κρατάει η πατριαρχία. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι είναι αποτέλεσμα της στροφής του Homo Sapiens προς την αγροτική παραγωγή.
Είναι αστείο που μας λένε Homo Sapiens γιατί κάθε άλλο παρά σοφοί είμαστε (sapiens σημαίνει σοφός στα λατινικά)
Δέκα χιλιάδες χρόνια το μισό ανθρώπινο είδος υπόκειται σε καταπίεση και βία από το άλλο μισό.
(θα χώσω μια μικρή σκέψη εδώ, bear with, δεν είναι μόνο το μισό, διότι η Πατριαρχία, η αλλιώς ουσιαστικά η επιβολή του ισχυρότερου, δεν κακοποιεί μόνο τις γυναίκες αλλά και τους ομοφυλόφιλους, τους πιο ευαίσθητους ανθρώπους αλλά κι ένα τεράστιο ποσοστό ανδρών οι οποίοι χωρίς να μπορούν να καταλάβουν το γιατί, αυτοκτονούν σε δραματικούς, συγκριτικά με τις γυναίκες, ρυθμούς.)
Όμως ας μη χάνουμε το νήμα, τα μεγάλα θύματα της Πατριαρχίας είναι οι γυναίκες.
Οι υπέρμαχοι της χρησιμοποιούν διάφορα επιχειρήματα για να μας πείσουν ότι είναι μέχρι και θέμα "φύσις"
Βασικά, πούτσες. Δεν ισχύει.
Με λίγα λόγια τι θέλουν να μας πουν? Πως η ζωή είναι μια ζούγκλα κι εμείς άλλο ένα ζώο μέσα σε αυτήν που υπερισχύει? Πούτσες επίσης.
Διότι τα ζώα είναι λιγότερο θηρία από μας.
Το χειρότερο σαρκοβόρο δεν μας φτάνει στην θηριωδία. Σκεφτείτε τη λέξη. Δεν χρησιμοποιείται ποτέ για να εκφράσει κάτι που έκανε ένα ζώο. Μόνο οι άνθρωποι κάνουν θηριωδίες.
Ξαναγυρίζω στο θέμα μου.
Δεν ξεπλένονται λοιπόν τα 10.000 χρόνια Πατριαρχίας με καμιά ισότητα. Όχι. Καλό θα ήταν να πάρουμε χαμπάρι ότι χρωστάμε. Χρωστάμε 10.000 χρόνια αδικίας στις γυναίκες και τους καταπιεσμένους του κόσμου.
Οφείλουμε όλοι να ενημερωθούμε, να ενημερώσουμε και να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να αλλάξει αυτό. Να μεγαλώσουμε καλύτερα παιδια. Να ειμαστε καλύτερα παραδείγματα. Να μην κρατάμε το στόμα ας κλειστό . Να μιλάμε. Να καταδεικνύουμε το άδικο.
Δεν με ενδιαφέρει αν κρατάει 10.000 χρόνια. Αυτό δεν δικαιολογεί καμιά αδικία
Σήμερα , ημέρα της Γυναίκας, μια γιορτή που δεν ξεκίνησε από τίποτε εργάτριες στην Αμερική αλλά αντίθετα καθιερώθηκε από τους Κομμουνιστές στην Ρωσία και αποτέλεσε στην αρχή της και μέρος της επανάστασης των Μπολσεβίκων εγώ θέλω να ευχαριστήσω όλες τις γυναίκες που αγάπησα και με αγάπησαν, τη μάνα, την αδερφή μου, τις συντρόφους μου, τις φίλες αλλά κι όλες αυτές που δεν γνώρισα και δε θα γνωρίσω ποτέ, που καταπιέστηκαν, ου στερήθηκαν τον σεβασμό και την αγάπη, η χειρότερα ακόμη την ίδια τους τη ζωή, για μια τόσο σάπια ιδέα, τόσο χαζή, ότι μπορεί τάχα μου ένας άντρας να αξίζει περισσότερο από μια γυναίκα...
