Δευτέρα, Οκτωβρίου 25, 2010

Απέραντο μπούρδελο...

Καταρχήν θα ήθελα να σας προτείνω να διαβάσετε το άρθρο του Νίκου Βαφειάδη "Και οι διάδρομοι...έχουν προνόμια". Θα το βρείτε εδώ:


http://nikosvafiadis.files.wordpress.com/2010/09/t382-reportaz_sti_vouli.pdf

Αν το διαβάσατε, λογικά θα αισθάνεστε όπως αισθάνομαι κι εγώ τώρα! Απίστευτα θυμώμενοι! Τώρα θα σας πω κι εγώ τον κaημό μου να θυμώσετε περισσότερο...

Όπως οι περισσότεροι αναγνώστες μου ξέρουν πρόσφατα η μεγάλη μου κόρη, πέρασε στην ΑΕΝ Μακεδονίας (Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού) και ειδικότερα στη σχολή Μηχανικών. Βασικά ήθελε να πάει Πλοιάρχων, αλλά για κάποιους λόγους (άγνωστους) δεν πέρασε εκεί αν και άλλοι με χαμηλότερη βαθμολογία πέρασαν!

Τα μαθήματα ξεκίνησαν. Με τις κλασσικές "τρύπες" στο πρόγραμμα λόγω έλλειψης καθηγητών. Έχουμε συνηθίσει σε αυτά εδώ στην Ελλάδα...

Στη σχολή αυτή, η οποία διαρκεί 4 χρόνια το 2ο εξάμηνο και το 5ο (νομίζω...) είναι εξάμηνα πρακτικής εξάσκησης. Απαιτείται από τους σπουδαστές να συμπληρώσουν συνολικά 9 μήνες θαλάσσιας υπηρεσίας μέχρι το τέλος της σχολής προκειμένου να πάρουν πτυχίο. Επίσης απαιτείται να κάνουν την πρακτική του 2ου εξαμήνου προκειμένου να περάσουν στο τρίτο. Κι εδώ είναι που η χώρα μας διαπρέπει για μια ακόμα φορά σε άλλο ένα επεισόδιο της σειράς "Το θέατρο του παραλόγου"...

Το καράβι στο οποίο θα μπαρκάρουν οι σπουδαστές πρέπει να είναι, ελληνικής σημαίας και πάνω από 500 κόρους. Επίσης πρέπει να το βρουν μόνοι τους! Αν δεν βρουν, κρίμα! Απλά διαγράφονται από τη σχολή...

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε υπάρχουν σχεδόν 150 σπουδαστές που κινδυνεύουν να διαγραφούν λόγω μη εύρεσης θέσης. Τα ελληνικά καράβια δεν προσλαμβάνουν πια προσωπικό! (Τουλάχιστον όχι Έλληνες...)Μέχρι πέρσι το έκαναν αλλά κάτι άλλαξε... Κάποτε επιδοτούνταν προκειμένου να το κάνουν, τώρα από ότι κατάλαβα πάει κι αυτό... Τα περισσότερα προσλαμβάνουν Φιλλιπινέζους κλπ. αλλά Έλληνες κανείς. Τα παιδιά λοιπόν αυτά που ονειρεύτηκαν μια ζωή στη θάλασσα, υποχρεούνται να αλλάξουν όνειρα, να συμβιβαστούν η απλά να φύγουν. Που να πάνε? Μα στο εξωτερικό βέβαια. Εκεί όπου στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό που θα κρίνει το αν θα βρουν εργασία θα είναι η ικανότητα τους και όχι το ποιόν ξέρουν... Δουλειές υπάρχουν, αλλά εμείς εδώ δεν είμαστε ικανοί ούτε να παρέχουμε τα βασικά όσον αφορά την εκπαίδευση...

Πριν κάποιους μήνες έλεγα στη μικρή "Τελείωσε τη σχολή και μετά φύγε όσο πιο μακριά μπορείς από αυτή τη χώρα.." Τώρα ούτε αυτό δεν μπορώ να της πω...μόνο "φύγε τώρα, φύγε να γλυτώσεις..."

Κατά τα άλλα στη βουλή σπαταλιούνται τόσα λεφτά...

Και στο λιμάνι το παλιό εκπαιδευτικό του Πολεμικού Ναυτικού (και ενίοτε του Εμπορικού Ναυτικού), το "Ευγένιος Ευγενίδης" σαπίζει κι αργοπεθαίνει. Είχαμε κι εμείς ένα tall ship και το χαραμίσαμε... Τι καλύτερο σχολείο θα υπήρχε για αυτά τα παιδιά από το να κάναμε ένα πρόγραμμα ανακατασκευής του, χρησιμοποιώντας μερικούς τεχνίτες και τους φοιτητές των ΑΕΝ για εργάτες? Αλλά βέβαια ακόμη κι αυτό θα βάλτωνε μεχρι να αποφάσιζαν για το ποιός θα αποφασίσει να προσλάβει ποιόν για να κάνει τι και πότε...

Ζούμε σε ένα απέραντο μπουρδέλο!!!!

Διαβάζω συχνά-πυκνά για τις θεωρίες συνομωσίας που θέλουν την Ελλάδα στο στόχαστρο κάποιας παγκόσμιας συμμορίας ανθελλήνων και αντιχριστιανών... Και μετά βλέπω το χάλι μας και αναρωτιέμαι αν δεν είμαστε εμείς οι ίδιοι ο χειρότερος εχθρός του εαυτού μας...


Αφιερωμένο σε όλους μας...



...

1 σχόλιο:

  1. "Και μετά βλέπω το χάλι μας και αναρωτιέμαι αν δεν είμαστε εμείς οι ίδιοι ο χειρότερος εχθρός του εαυτού μας..."

    Διαβάζωντας το άρθρο του Νίκου Βααφειάδη, η τελευταία σου πρόταση είναι απλά η πικρή αλήθεια που δυστυχώς ξεκινάει από την κορυφή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή