Όχι φίλοι μου δεν βγηκα στο κλαρί ούτε έκανα εγχείρηση αλλαγής φύλου...
Απλά επέλεξα να "παίξω" με τον τίτλο της γνωστής από τα νιάτα μου ταινίας. Παρεπιπτόντως δεν την είχα δει ήμουν μικρός κι ήταν κάτω των 17... (αυτο για όσους θα σπεύσουν με πουν γέρο...)
Αυτές τις μέρες κάπως έτσι αισθάνομαι όμως. Σαν να παίζω σε διπλό ταμπλώ.
Κατά τις 8.30 πιάνω δουλειά, δοξα τω θεω έχω δουλειά κι είναι και δικιά μου. Η τουλάχιστον έτσι λέω στον εαυτό μου μπας και το πιστέψω. Στην πραγματικότητα η δουλειά μου η τουλάχιστον ένα ικανό μέρος της ανήκει στις τράπεζες που με δάνεισαν να την αναπτύξω. Επίσης ανήκει στην εφορία στο ΤΕΒΕ και στο ΙΚΑ. Γιατί σίγουρα αυτοί κερδίζουν περισσότερα από μένα από την εργασία μου... Σημερα πλήρωσα και δυο δόσεις της περαίωσης...
Παρέλειψα να σας πω πως είμαι κι αφεντικό! Χθες το βράδυ όμως φώναζα μεταξύ άλλων ένα σύνθημα που δεν θυμάμαι ακριβώς αλλά κάτι έλεγε για το πως θα φάμε τα φεντικά σουβλάκι με αλάτι και ρίγανη...
Μετά το δεκάωρο μου, κατεβάινω στην πλατεία. Σήμερα είναι η τρίτη μέρα. Πάντα ήθελα να το κάνω αλλά έπρεπε να πάω 43 για να το καταφέρω. Κι έτσι τώρα είμαι μαθητευόμενος διαδηλωτής και "αγανακτισμένος έλληνας".
Γιαυτό σας λέω,¨"πόρνη" το πρωί και "μαθήτρια το βράδυ". Ωραία όμως είναι στο "σχολείο"!!!!
Παρασκευή, Μαΐου 27, 2011
Πόσο αγανακτισμένοι είμαστε πια στην Κέρκυρα?
Αγαπητοί φίλοι,
Πριν τρεις μέρες, τέσσερις άνθρωποι, συμπολίτες και συντοπίτες σας, αναρτήσαμε στο FB την εκδήλωση "Αγανακτισμένοι στην Κέρκυρα". Σαφώς κι εμπνευστήκαμε από το γεγονός ότι αντίστοιχες διαδηλώσεις στηνόταν σε όλο το εύρος της ταλαιπωρημένης μας χώρας.
Η γενική ιδέα, ελπίζω να σας είναι γενικώς γνωστή. Μακριά από κόμματα και χρώματα, ειρηνική, φασαριόζικη η όχι, αυτή η διαδήλωση που συνεχίστηκε και σήμερα αλλά θα συνεχιστεί και αύριο, και μεθαύριο και όσο πάρει, αποτελείται από πολλούς ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ανθρώπους με διαφορετικά background και ιδεολογίες. Όσο και αν κάποια πράγματα μας χωρίζουν, πράγμα φυσικό, υπάρχουν και κάποια που μας ενώνουν η μάλλον που ΠΡΕΠΕΙ να μας ενώνουν. Πρέπει να είμαστε ενωμένοι από μια κοινή ιδέα. Το λιγότερο που μπορώ να σκεφτώ είναι το ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.
Καλούμαστε να πληρώσουμε εμείς, και τα παιδιά μας, και τα εγγόνια μας ακόμη τη νύφη, για ενα πάρτυ που έγινε και στο οποίο δεν είμασταν καν καλεσμένοι. Στο πάρτυ αυτό σερβιρίστηκαν πολλά. Σερβιρίστηκαν υβριδικά Lexus, βίλλες, ταξίδια σε εξωτικά μέρη, γάμοι στο Παρίσι, διαμερίσματα στο Κολωνάκι μέχρι και υποβρύχια έφαγαν!! Το πάρτυ συνεχίστηκε για πολλά χρόνια... αλλά τώρα τελείωσε. Και τους απλήρωτους λογαριασμούς αυτού του πάρτυ, μας ζητάνε να τους πληρώσουμε εμείς!
Θέλω να σας πω δυό πράγματα για μένα. Να με γνωρίσετε καλύτερα.
Είμαι επιχειρηματίας. Έχω 3 παιδιά, το ένα σπουδάζει. Δεν έχω καμία ιδιοκτησία εκτός από τη δουλειά μου και 2 αυτοκίνητα. Από το 1998 που ξεκίνησα την επιχείρηση μου έχω πληρώσει σε φόρους εισοδήματος, περαιώσεις και ΦΠΑ σχεδόν 250.000 ευρώ. Στο δρόμο που διανύω 2 φορές την μέρα για να πάω στη δουλεια και να γυρίσω, είναι ένα νοσοκομείο που έκανε 10 χρόνια να χτιστεί, και καμιά εκατοστή λακκούβες. Τα σκουπίδια μου τα αδειάζουν 1 φορά την βδομάδα, και τους παρακαλάω 1 χρόνο τώρα να μου φέρουν ένα κάδο ανακύκλωσης. Το ΤΕΒΕ μου ζητάει αναδρομικά από 20 χρόνια πριν 27000 ευρώ, λεφτά που λυπάμαι να δώσω γιατί ξέρω πως αντί για σύνταξη θα πάρω από τα 3 το μακρύτερο. Αυτό που πήρε κι ο πατέρας μου δηλαδή μετά από 36 χρόνια εργασίας. Στο πάρτυ ούτε εγώ ήμουν καλεσμένος. Έχω πληρώσει όμως και με το παραπάνω. Το ίδιο και σεις! Δεν θέλω να πληρώσω άλλο!
Μιλώντας μαζί σας αυτές τις μέρες έχω την αίσθηση ότι πολύ από σας είστε κάπως απογοητευμένοι από την όλη ιδέα. Δεν ξέρω τι περιμένατε, περιμένατε κάτι πιο οργανωμένο? Κάτι πιο στοχευμένο? Κάπου εκεί πάει το μυαλό μου.
Αν παρομοιάσουμε την όλη κατάσταση με χιονοστιβάδα, εμείς είμασταν που ρίξαμε την πρώτη χιονομπάλα...
Κάθε κίνηση χρειάζεται ένα μέτρο οργάνωσης. Αλλιώς ο καθένας πάει το δρόμο του. Δυστυχώς η οργάνωση συνεπάγεται επιτροπές, οργανωτές, και αρχηγούς. Εν δυνάμει΄"λύκους" δηλαδή μια και κάποιοι πιστεύουν πως είμαστε πρόβατα...
Εμείς δεν ξεκινήσαμε με την ιδέα να γίνουμε "λύκοι". "Λύκους" ξέρετε καλά που να βρείτε. Εδώ έχει μόνο πρόβατα (έχει και τράγους όμως!!)
Καλώ όλους σας, όσους έχετε κάποια ανησυχία και θέλετε να δείτε κάτι πιο οργανωμένο, να κάνετε ένα βήμα μπροστά και να το πείτε. Ξεχάστε τα ψου-ψου-ψου που ξέρατε στο καφενείο όπου ο καθένας βγάζει το μάτι του αλλουνού με τα κουτσομπολιά. Ότι έχετε να πείτε , πείτε το ανοιχτά.
Για να μην γίνει το μπάχαλο, προτείνω να αυτοοργανωθούμε σε μικρές ομάδες, παρέες ας πούμε και να έχουμε έναν εκπρόσωπο. Αυτός μπορεί να μεταφέρει τις προτάσεις στην υπόλοιπη ομάδα. Χρειαζόμαστε επίσης ανθρώπους με χρόνο και διάθεση, να αναλάβουν κάποια επί μέρους οργανωτικά κομμάτια. ΠΧ μουσική, happenings. Υπάρχει ήδη μια πρόταση για μια θεατρική παράσταση στο δρόμο εδώ, σατυρικού περιεχομένου. Όλα αυτά όμως χρειάζονται άτομα για να υλοποιηθούν. Όσοι πιστεύατε ότι υπήρχε κάποιος κρυφός στρατός από οργανωτές πίσω από μας, ξεχάστε το! Στηριζόμαστε σε σας!
Δεν ξέρω πόσοι το έχουν πάρει χαμπάρι, σίγουρα αυτόι στο Λιστόν και στο Bristol όχι, αλλά μέσα στις επόμενες μέρες έρχονται μεγάλες αλλαγές στην Ελλάδα. Καλό θα ήταν να είμαστε έτοιμοι και ενωμένοι για να τις αντιμετωπίσουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Φιλικά, αδερφικά, κοινωνικά με αγάπη για τον συνάνθρωπο μας.
Σχετικά με τις ελληνικές σημαίες. Προσωπικά δεν με απασχολεί καθόλου αν θέλει κάποιος να έρθει με ελληνική σημαία ντυμένος. Ας την ράψει και κουστούμι αν θέλει. Αυτό στο οποίο δεν συμφωνώ είναι αυτό που δυστυχώς τόσο συχνά συνοδεύει τελευταία την Ελληνική σημαία. Τις κραυγές περί μεταναστών και ξένων λαών που επιβουλεύονται την ωραία μας χώρα και τα κοιτάσματα της η τα νησιά της. Αυτά είναι ξεπερασμένα πράγματα. Ανοίξτε τα μάτια σας και δείτε τι συνέβη στις υπόλοιπες χώρες της Νότιας Μεσογείου. Κι εκεί οι φτωχοί και οι καταπιεσμένοι ξεσηκώθηκαν. Κι οι μετανάστες που ήρθαν, ήρθαν γιατί στις χώρες τους δεν υπάρχει αύριο... που να ήξεραν οι κακομοίρηδες ότι ίσως δεν υπάρξει ούτε εδώ... Αυτό όμως είναι στο χέρι μας να το αλλάξουμε. Και η αρχή ήδη γίνεται.
Αύριο (σήμερα πια...) πιο δυναμικά και λίγο πιο οργανωμένα (ίσως)
Σας χαιρετώ "αγωνιστικά"
Πέτρος
Πριν τρεις μέρες, τέσσερις άνθρωποι, συμπολίτες και συντοπίτες σας, αναρτήσαμε στο FB την εκδήλωση "Αγανακτισμένοι στην Κέρκυρα". Σαφώς κι εμπνευστήκαμε από το γεγονός ότι αντίστοιχες διαδηλώσεις στηνόταν σε όλο το εύρος της ταλαιπωρημένης μας χώρας.
Η γενική ιδέα, ελπίζω να σας είναι γενικώς γνωστή. Μακριά από κόμματα και χρώματα, ειρηνική, φασαριόζικη η όχι, αυτή η διαδήλωση που συνεχίστηκε και σήμερα αλλά θα συνεχιστεί και αύριο, και μεθαύριο και όσο πάρει, αποτελείται από πολλούς ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ανθρώπους με διαφορετικά background και ιδεολογίες. Όσο και αν κάποια πράγματα μας χωρίζουν, πράγμα φυσικό, υπάρχουν και κάποια που μας ενώνουν η μάλλον που ΠΡΕΠΕΙ να μας ενώνουν. Πρέπει να είμαστε ενωμένοι από μια κοινή ιδέα. Το λιγότερο που μπορώ να σκεφτώ είναι το ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.
Καλούμαστε να πληρώσουμε εμείς, και τα παιδιά μας, και τα εγγόνια μας ακόμη τη νύφη, για ενα πάρτυ που έγινε και στο οποίο δεν είμασταν καν καλεσμένοι. Στο πάρτυ αυτό σερβιρίστηκαν πολλά. Σερβιρίστηκαν υβριδικά Lexus, βίλλες, ταξίδια σε εξωτικά μέρη, γάμοι στο Παρίσι, διαμερίσματα στο Κολωνάκι μέχρι και υποβρύχια έφαγαν!! Το πάρτυ συνεχίστηκε για πολλά χρόνια... αλλά τώρα τελείωσε. Και τους απλήρωτους λογαριασμούς αυτού του πάρτυ, μας ζητάνε να τους πληρώσουμε εμείς!
Θέλω να σας πω δυό πράγματα για μένα. Να με γνωρίσετε καλύτερα.
Είμαι επιχειρηματίας. Έχω 3 παιδιά, το ένα σπουδάζει. Δεν έχω καμία ιδιοκτησία εκτός από τη δουλειά μου και 2 αυτοκίνητα. Από το 1998 που ξεκίνησα την επιχείρηση μου έχω πληρώσει σε φόρους εισοδήματος, περαιώσεις και ΦΠΑ σχεδόν 250.000 ευρώ. Στο δρόμο που διανύω 2 φορές την μέρα για να πάω στη δουλεια και να γυρίσω, είναι ένα νοσοκομείο που έκανε 10 χρόνια να χτιστεί, και καμιά εκατοστή λακκούβες. Τα σκουπίδια μου τα αδειάζουν 1 φορά την βδομάδα, και τους παρακαλάω 1 χρόνο τώρα να μου φέρουν ένα κάδο ανακύκλωσης. Το ΤΕΒΕ μου ζητάει αναδρομικά από 20 χρόνια πριν 27000 ευρώ, λεφτά που λυπάμαι να δώσω γιατί ξέρω πως αντί για σύνταξη θα πάρω από τα 3 το μακρύτερο. Αυτό που πήρε κι ο πατέρας μου δηλαδή μετά από 36 χρόνια εργασίας. Στο πάρτυ ούτε εγώ ήμουν καλεσμένος. Έχω πληρώσει όμως και με το παραπάνω. Το ίδιο και σεις! Δεν θέλω να πληρώσω άλλο!
Μιλώντας μαζί σας αυτές τις μέρες έχω την αίσθηση ότι πολύ από σας είστε κάπως απογοητευμένοι από την όλη ιδέα. Δεν ξέρω τι περιμένατε, περιμένατε κάτι πιο οργανωμένο? Κάτι πιο στοχευμένο? Κάπου εκεί πάει το μυαλό μου.
Αν παρομοιάσουμε την όλη κατάσταση με χιονοστιβάδα, εμείς είμασταν που ρίξαμε την πρώτη χιονομπάλα...
Κάθε κίνηση χρειάζεται ένα μέτρο οργάνωσης. Αλλιώς ο καθένας πάει το δρόμο του. Δυστυχώς η οργάνωση συνεπάγεται επιτροπές, οργανωτές, και αρχηγούς. Εν δυνάμει΄"λύκους" δηλαδή μια και κάποιοι πιστεύουν πως είμαστε πρόβατα...
Εμείς δεν ξεκινήσαμε με την ιδέα να γίνουμε "λύκοι". "Λύκους" ξέρετε καλά που να βρείτε. Εδώ έχει μόνο πρόβατα (έχει και τράγους όμως!!)
Καλώ όλους σας, όσους έχετε κάποια ανησυχία και θέλετε να δείτε κάτι πιο οργανωμένο, να κάνετε ένα βήμα μπροστά και να το πείτε. Ξεχάστε τα ψου-ψου-ψου που ξέρατε στο καφενείο όπου ο καθένας βγάζει το μάτι του αλλουνού με τα κουτσομπολιά. Ότι έχετε να πείτε , πείτε το ανοιχτά.
Για να μην γίνει το μπάχαλο, προτείνω να αυτοοργανωθούμε σε μικρές ομάδες, παρέες ας πούμε και να έχουμε έναν εκπρόσωπο. Αυτός μπορεί να μεταφέρει τις προτάσεις στην υπόλοιπη ομάδα. Χρειαζόμαστε επίσης ανθρώπους με χρόνο και διάθεση, να αναλάβουν κάποια επί μέρους οργανωτικά κομμάτια. ΠΧ μουσική, happenings. Υπάρχει ήδη μια πρόταση για μια θεατρική παράσταση στο δρόμο εδώ, σατυρικού περιεχομένου. Όλα αυτά όμως χρειάζονται άτομα για να υλοποιηθούν. Όσοι πιστεύατε ότι υπήρχε κάποιος κρυφός στρατός από οργανωτές πίσω από μας, ξεχάστε το! Στηριζόμαστε σε σας!
Δεν ξέρω πόσοι το έχουν πάρει χαμπάρι, σίγουρα αυτόι στο Λιστόν και στο Bristol όχι, αλλά μέσα στις επόμενες μέρες έρχονται μεγάλες αλλαγές στην Ελλάδα. Καλό θα ήταν να είμαστε έτοιμοι και ενωμένοι για να τις αντιμετωπίσουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Φιλικά, αδερφικά, κοινωνικά με αγάπη για τον συνάνθρωπο μας.
Σχετικά με τις ελληνικές σημαίες. Προσωπικά δεν με απασχολεί καθόλου αν θέλει κάποιος να έρθει με ελληνική σημαία ντυμένος. Ας την ράψει και κουστούμι αν θέλει. Αυτό στο οποίο δεν συμφωνώ είναι αυτό που δυστυχώς τόσο συχνά συνοδεύει τελευταία την Ελληνική σημαία. Τις κραυγές περί μεταναστών και ξένων λαών που επιβουλεύονται την ωραία μας χώρα και τα κοιτάσματα της η τα νησιά της. Αυτά είναι ξεπερασμένα πράγματα. Ανοίξτε τα μάτια σας και δείτε τι συνέβη στις υπόλοιπες χώρες της Νότιας Μεσογείου. Κι εκεί οι φτωχοί και οι καταπιεσμένοι ξεσηκώθηκαν. Κι οι μετανάστες που ήρθαν, ήρθαν γιατί στις χώρες τους δεν υπάρχει αύριο... που να ήξεραν οι κακομοίρηδες ότι ίσως δεν υπάρξει ούτε εδώ... Αυτό όμως είναι στο χέρι μας να το αλλάξουμε. Και η αρχή ήδη γίνεται.
Αύριο (σήμερα πια...) πιο δυναμικά και λίγο πιο οργανωμένα (ίσως)
Σας χαιρετώ "αγωνιστικά"
Πέτρος
Κυριακή, Μαΐου 15, 2011
Midnight Blues and morning musings...
Φαντάζομαι θα ήταν γελοίο να παραπονιέμαι που έχω πολλή δουλειά και δεν προλαβαίνω να κάνω μια ανάρτηση στο blog μου... Είναι πάντως γεγονός, από το τέλος του Μάρτη πήξαμε στη δουλειά, η σεζόν άρχισε και ο ελεύθερος χρόνος μειώθηκε σχεδόν στο μηδέν...
Εντάξει κάποια στιγμή σχολάω, δεν λέω, αλλά πιο αργά από πριν και με λιγότερα αποθέματα ενέργειας.
Σταμάτησα και να διαβάζω και πολλές ειδήσεις, και ίσως από μια πλευρά καλύτερα. Κάποιες γυναίκες γύρω μου, ονόματα μη λέμε, μου παραπονιόταν πως το είχα παρακάνει και , όχι, ΔΕΝ θέλουν να ξέρουν άλλες άσχημες ειδήσεις, γιατί δεν τις κάνει να νιώθουν καλά και δεν τους χρειάζεται...
Δεν συμφωνούσα μαζί τους, αλλά αυτόν τον ενάμιση μήνα που εκ των πραγμάτων απείχα από όλο αυτό το πανηγύρι των ελεεινών "νέων" είχα ησυχάσει και γω λίγο.
Μετά ήρθαν τα τελευταία γεγονότα, άρχισα να διαβάζω και γω κάνα νέο παραπάνω πάλι και να'μαι τώρα με midnight blues...
(έναν ύπνο αργότερα... Καλημέρα!!)
Πρωινός καφές, στο χέρι, επίσκεψη σε ένα παλιό στέκι, το zerohedge Πρόκειται για ένα site με underground (και ανώνυμες) οικονομικές πληροφορίες. Από το 2008 μιλάνε για χρεοκοπία της Ελλάδας αυτοί...
Σήμερα βέβαια μιλάνε για την σύλληψη του Ντομινίκ Στρος Καν για σεξουαλική κακοποίηση μιας καμαριέρας σε ξενοδοχείο της Νέα Υόρκης...
Πράγμα που επιβεβαιώνει αυτό που πάντα πίστευα, πως όλοι αυτοί που τις τύχες μας ορίζουν δεν είναι παρά ανθρωπάκια του χειρίστου είδους που βρέθηκαν στη σωστή θέση, τον σωστό χρόνο και τίποτα παραπάνω. Του κ. Στρος Καν δεν του φτάνει που πηδάει όλη την Ελλάδα, θέλει να πηδάει και τις καμαριέρες της Νέας Υόρκης ο... γαμίκουλας!
Από την άλλη, οι δικοί μας G-Pap και λοιποι αρνούνται μανιασμένα το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης. Πράγμα που εκ πείρας σημαίνει ότι επικείται...
Τέλος, διαβάζω και στο capital.gr πως έσκασε πια η φούσκα των ακάλυπτων επιταγών στο χώρο των διαφημιστικών εταιριών. Το γεγονός αυτό βέβαια οφείλεται στην όλη φάση με την κατάρρευση του Alter, για την οποία μπορείται να διαβάσετε κάτι ακόμη εδώ!!
Αυτή η ιστορία με τις μεταχρονολογημένες επιταγές και τα πλαφόν προεξόφλησης των, πάντα με τρόμαζε. Πάντα πίστευα πως θα ήταν ένας καταλυτικός παράγοντας στην ενδεχόμενη κατάρρευση. Βέβαια τα τελευταία 2 χρόνια οι τράπεζες φρόντισαν να περιορίσουν την έκθεση τους σε αυτόν τον κινδυνο αλλά όχι σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Και κλασσικά το έκαναν περισσότερο με αυτούς που τους παίρνει δηλ. τους μικρούς. Οι μεγάλοι συνέχισαν απτοήτοι.
Οι Άγγλοι λένε "the higher you go, the harder you fall..."
Μένει να δούμε το σπλάτς τώρα λέω εγώ...
Αυτά για κυριακή πρωί. Πάω λίγο στην τουαλέτα τώρα γιατί με όλα αυτά μου ήρθε ένα κάτι και μετά μπορεί να πάω να κάνω καμιά δουλειά στον κήπο, η το σκάφος, η να πάμε για μπάνιο. Ο ήλιος έξω λάμπει. Η υπόλοιπη μέρα είναι όλη δική μου!
σας φιλω
Π.
Εντάξει κάποια στιγμή σχολάω, δεν λέω, αλλά πιο αργά από πριν και με λιγότερα αποθέματα ενέργειας.
Σταμάτησα και να διαβάζω και πολλές ειδήσεις, και ίσως από μια πλευρά καλύτερα. Κάποιες γυναίκες γύρω μου, ονόματα μη λέμε, μου παραπονιόταν πως το είχα παρακάνει και , όχι, ΔΕΝ θέλουν να ξέρουν άλλες άσχημες ειδήσεις, γιατί δεν τις κάνει να νιώθουν καλά και δεν τους χρειάζεται...
Δεν συμφωνούσα μαζί τους, αλλά αυτόν τον ενάμιση μήνα που εκ των πραγμάτων απείχα από όλο αυτό το πανηγύρι των ελεεινών "νέων" είχα ησυχάσει και γω λίγο.
Μετά ήρθαν τα τελευταία γεγονότα, άρχισα να διαβάζω και γω κάνα νέο παραπάνω πάλι και να'μαι τώρα με midnight blues...
(έναν ύπνο αργότερα... Καλημέρα!!)
Πρωινός καφές, στο χέρι, επίσκεψη σε ένα παλιό στέκι, το zerohedge Πρόκειται για ένα site με underground (και ανώνυμες) οικονομικές πληροφορίες. Από το 2008 μιλάνε για χρεοκοπία της Ελλάδας αυτοί...
Σήμερα βέβαια μιλάνε για την σύλληψη του Ντομινίκ Στρος Καν για σεξουαλική κακοποίηση μιας καμαριέρας σε ξενοδοχείο της Νέα Υόρκης...
Πράγμα που επιβεβαιώνει αυτό που πάντα πίστευα, πως όλοι αυτοί που τις τύχες μας ορίζουν δεν είναι παρά ανθρωπάκια του χειρίστου είδους που βρέθηκαν στη σωστή θέση, τον σωστό χρόνο και τίποτα παραπάνω. Του κ. Στρος Καν δεν του φτάνει που πηδάει όλη την Ελλάδα, θέλει να πηδάει και τις καμαριέρες της Νέας Υόρκης ο... γαμίκουλας!
Από την άλλη, οι δικοί μας G-Pap και λοιποι αρνούνται μανιασμένα το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης. Πράγμα που εκ πείρας σημαίνει ότι επικείται...
Τέλος, διαβάζω και στο capital.gr πως έσκασε πια η φούσκα των ακάλυπτων επιταγών στο χώρο των διαφημιστικών εταιριών. Το γεγονός αυτό βέβαια οφείλεται στην όλη φάση με την κατάρρευση του Alter, για την οποία μπορείται να διαβάσετε κάτι ακόμη εδώ!!
Αυτή η ιστορία με τις μεταχρονολογημένες επιταγές και τα πλαφόν προεξόφλησης των, πάντα με τρόμαζε. Πάντα πίστευα πως θα ήταν ένας καταλυτικός παράγοντας στην ενδεχόμενη κατάρρευση. Βέβαια τα τελευταία 2 χρόνια οι τράπεζες φρόντισαν να περιορίσουν την έκθεση τους σε αυτόν τον κινδυνο αλλά όχι σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Και κλασσικά το έκαναν περισσότερο με αυτούς που τους παίρνει δηλ. τους μικρούς. Οι μεγάλοι συνέχισαν απτοήτοι.
Οι Άγγλοι λένε "the higher you go, the harder you fall..."
Μένει να δούμε το σπλάτς τώρα λέω εγώ...
Αυτά για κυριακή πρωί. Πάω λίγο στην τουαλέτα τώρα γιατί με όλα αυτά μου ήρθε ένα κάτι και μετά μπορεί να πάω να κάνω καμιά δουλειά στον κήπο, η το σκάφος, η να πάμε για μπάνιο. Ο ήλιος έξω λάμπει. Η υπόλοιπη μέρα είναι όλη δική μου!
σας φιλω
Π.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)