Λοιπόν είχα 4-5 μέρες που σκεφτόμουν να ξεκινήσω και γω ένα blog... Πριν από καιρό μόλις είχαν πρωτοεμφανιστεί είχα φτιάξει άλλο ένα ,αλλά δεν το συνέχισα και τώρα πια ούτε ξέρω που βρίσκεται...
Και βέβαια τώρα με όλες αυτές τις ιστορίες με τα blog και τους εκβιασμούς... I just had to have one!!
Όχι ότι έχω σκοπό να εκβιάσω η δυσφημήσω κανέναν αλλά θα ήθελα να σχολιάζω κάποιες καταστάσεις που αντιμετωπίζω... ποτέ δεν ξέρεις...
Λοιπόν αφού πάρθηκε η απόφαση το επόμενο ζήτημα ήταν σε ποια γλώσσα. Βλέπετε (όσοι δεν με ξέρετε προσωπικά) έχω διπλή υπηκοότητα και μιλάω 2 γλώσσες. Όπως βλέπετε βέβαια, υπερίσχυσαν τα ελληνικά. Δεν είμαι σίγουρος γιατί, αλλά ένιωθα πιο άνετα. Στο διαβατήριο μου γράφει για τις 2 υπηκόοτητες πως θα πρέπει να είμαι Έλληνας όταν είμαι στην Ελλάδα και Άγγλος στην Αγγλία. Ε λοιπόν αφού γράφω από Ελλάδα ας γράφω και στα ελληνικά....
Το άλλο θέμα βέβαια είναι το τι θα γράψω!
Αυτό δεν είναι και τόσο δύσκολο. Αλλά τέτοια ώρα δεν πρόκειται να ξεκινήσω θέμα. Είναι περασμένες δώδεκα, μλεσα κοιμάται ο Χριστοφόρος, το τρίτο μου παιδί, και η γυναίκα μου που είναι κουρασμένη. Και μένα μου κλείνουν τα μάτια...
Θα κλείσω λοιπόν με μια μικρή παρουσίαση. Είναι πάντα μια πρόκληση να παρουσιάσεις τον εαυτό σου με λίγα λόγια και θα το προσπαθήσω. Είμαι ο Πέτρος, μένω Κέρκυρα, πατέρας δυο κοριτσιών από ένα γάμο και ενός αγοριού από τον δεύτερο, ασχολούμαι με σκάφη γενικώς και μου αρέσει να γράφω...
Είχα σκοπό να αναφερθώ στην συγκέντρωση του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων που πήγα σήμερα. Το αφήνω για αύριο. Στο επανιδείν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου