just a little bit of history repeating...

...και ξαφνικά ο χρυσαυγίτης είναι ο διπλανός σου...

μέχρι προχτές τους είχες ακουστά, δεν τους έπαιρνες στα σοβαρά, ήξερες πως υπήρχαν αλλά θεωρούσες πως αυτό που εκπροσωπούν , είχε πεθάνει ουσιαστικά και πως είναι απλά μια χούφτα γραφικοί τύποι που καβλώνουν με στολές κι εθνόσημα...

Έλεγες πάει , πέρασε αυτό το κομμάτι της ιστορίας, αλλα μερικοί βαρεμένοι πάντα θα υπάρχουν.

Τώρα όμως η ιστορία ενδύθηκε τη μορφή του διπλανού σου, και σου χτυπάει βίαια την πόρτα.

Κι αν δεν είναι ο διπλανός σου, είναι ο νεαρός άνεργος με το ξυρισμένο κεφάλι που σε κοίταζε στραβά επειδή φοράς σκουλαρίκι, που σιγοψιθύρισε "αδερφή" όταν πέρασες από δίπλα του, γιατί δεν έχει τα κότσια ακόμη να το κάνει στα μούτρα σου, δεν ήταν με την παρέα του βλέπεις...

Κι αν δεν είναι αυτός, είναι εκείνος που έρχεται κάθε 15 Σεπτέμβρη και τέλος Φλεβάρη και βαράει τα άμοιρα πουλάκια έξω από το σπίτι σου. Παρκάρει τη Μερσεντές κάτω από το δέντρο, φοράει το καμουφλάζ κι από χοντρός μαλάκας γίνεται predator μαλάκας. Τον έχεις βρίσει δυό-τρεις φορές αλλά δε μασάει και κρατάει κι όπλο...

Κι αν δεν είναι αυτός πάλι, είναι εκείνος ο άχρηστος ο γιός της σπιτονοικοκυράς σου, φαινόταν περίεργος από μικρός, κλεισμένος μέσα στο δωμάτιο του συνέχεια, μια ζωή μαύρα κολλητά ρούχα, και κάργα ενασχόληση με πολεμικές τέχνες. Μικρός ήταν αδύνατος κι έτρωγε ξύλο, μετά τους έδειξε αυτός...ήταν άνεργος πολύ καιρό, αλλά τώρα δουλεύει σεκιουριτάς...

Κι αν δεν είναι ούτε εκείνος πάλι, είναι ίσως ο κολλητός σου. Στα νιάτα σας  καπνίζατε περίεργα τσιγάρα και ακούγατε Doors παρέα. Ονειρευόσασταν ταξίδια στο Amsterdam και ότι το rock δεν θα πεθάνει ποτέ. Χαθήκατε μετά από το Λύκειο, εσύ πήγες στο Άμστερνταμ και τον σκεφτόσουν αλλά τα coffee shops από μακριά, είχες γυναίκα και παιδί... αυτός όμως που ήταν?
Τον βόλεψε ένας γνωστός του πατέρα του σε μια θέση στο Δημόσιο, ψήφιζε και χρόνια δεξιά από υποχρέωση στο ρουσφέτι. Ο Οργανισμός όμως πουλήθηκε στις πρώτες ιδιωτικοποιήσεις και βρέθηκε άνεργος. Τώρα δεν μιλάει στον πατέρα του και για όλα του φταίνει οι άλλοι. Σου φάνηκε πως τον είδες  να κρατάει ένα κοντόξυλο με μια ελληνική σημαία, αλλά μετά είπες "μπα απλα θα του μοιάζει".

Από την άλλη μπορεί να είναι κι όλοι οι "ανωτέρω". Μαζί κι αυτός που διπλοπάρκαρε και σε έκλεισε με θράσος, αυτός που έβριζε πως όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες και χάλια οδηγοί, αυτός που βγήκε από το άμαξι και έκανε τσαμπουκά όταν ο μετανάστης δεν κατάλαβε και πήγε να του καθαρίσει το τζάμι, αυτός που στεκόταν μπροστά σου στην ουρά και με δυνατή φωνή εξηγούσε πως όλοι στην κυβέρνηση είναι αλήτες, και πως ο μέσος πολίτης δεν μπορεί να κάνει κάτι για αυτό γιατί αν τους χτυπήσει θα πάει φυλακή (αυτό βλέπει ως μόνη λύση) Όμως τώρα που υπάρχει η Χρυσή γαμημένη Αυγή, δεν χρειάζεται να ανησυχείς πια γιατί αυτούς τους ΦΟΒΑΤΑΙ η κυβέρνηση, αυτοί θα κανουν την βρώμικη δουλειά για σένα, και κανείς δεν θα τους κάνει τίποτα! Όταν κάποιος του μίλησε για φασισμό και Μουσσολίνι, για ναζί και Χίτλερ, γύρισε την κουβέντα στον εαυτό του και είπε πως "εγώ είμαι δίκαιος άνθρωπος, με ξέρετε, δεν είμαι δίκαιος?" Και οι περισσότεροι φοβήθηκαν να του πουν πως όχι δεν τον ξέρουν... η δεν τους ένοιαζε... Κι εσύ έβραζες από μέσα σου ,αλλά δεν ήθελες να ανοίξεις κουβέντα, ήθελες να ακούσεις κι άλλα, ήθελες να ξέρεις με τι έχεις να κάνεις...

Γιατί χτες πήραν μέσα έναν γνωστό σου που "εξέθεσε" το "κύρος" της χώρας που ζεις, κι αύριο μπορεί να έρθει κι η σειρά σου και καλύτερα να αρχίσεις να αναγνωρίζεις, να μαθαίνεις, ποιοί είναι οι φίλοι σου και ποιοί είναι οι εχθροί....