Σκέψεις περί τουρισμού

Δεν είμαι κάποιος ειδικός, ούτε περγαμηνές έχω , ούτε μπορώ, πιστεύω να κατέχω όλη τη γνώση ώστε να κάνω κάποια εμπεριστατωμένη "πρόγνωση" περί του πως θα πάνε τα πράγματα στην "μετακορωνοιο" εποχή. Απλά κάποια τροφή για σκέψη... Γύρω από ένα συγκεκριμένο θέμα, τον τουρισμό. Επειδή είναι αυτό από το οποίο κι εγώ όπως εκατομμύρια άνθρωποι, ζούμε.

(Και συμπληρώνω ότι το γράψιμο είναι η διαδικασία σκέψης μου...)

Πάμε στα βασικά.

Τι χρειάζεται για να υπάρξει ένας τουρίστας?

Επιθυμία για διακοπές.
Οικονομική ευχέρεια για διακοπές.
Επιλογές τοποθεσίας.
Δυνατότητα μεταφοράς στη χώρα της επιλογής του.

Ας τα δούμε τώρα ένα-ένα. 

Επιθυμία για διακοπές.
Ίσως το ευκολότερο από όλα γιατί κανείς δεν μπορεί να μας σταματήσει από το να ονειρευόμαστε... Ας αναλογιστούμε όμως ποιοι είναι αυτοί που είναι οι εν δυνάμει επισκέπτες μας? Άνθρωποι από χώρες της Ευρώπης αλλά και της Ασίας, οι οποίες σχεδόν στο σύνολο τους έχουν χτυπηθεί χειρότερα από εμάς από τον ιό. Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Ελβετία, Αυστρία... επηρεασμένοι από αυτήν την κατάσταση θα θέλουν να πάνε διακοπές? Είναι πολύ πιθανό πως πολλοί από αυτούς ναι, θα ήθελαν. Να ξεφύγουν, να ξεσκάσουν, να χαρούν. Ποιος δεν το θέλει...?  Κάποιο όμως θα φοβούνται.... Είναι όμως γεγονός πως πολλές Ευρωπαικές κυβερνήσεις έχουν ήδη κάνει ανακοινώσεις ζητώντας από τους πολίτες τους να μην πάνε διακοπές (Ολλανδία, Γερμανία, Αγγλία) Και μιλάνε πολύ για εσωτερικό τουρισμό...

Οικονομική ευχέρεια.
Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν. όπως και στη χώρα μας έτσι και σε όλες τις άλλες, η οικονομία έχει τραβήξει ένα γερό χειρόφρενο. Αναλόγως την οικονομία, κάποιες "πισωκίνητες" έχουν τραβήξει κι ένα γερό "τετακέ" με κίνδυνο να βγουν εκτός ελέγχου... Αλλά αρκετά με τις αυτοκινητιστικές μου παρομοιώσεις. Αυτοί που έχουν την οικονομική ευχέρεια να πάνε διακοπές θα είναι αισθητά λιγότεροι από πριν.  Και σε αυτό θα συμβάλλουν και παράγοντες όπως ενδεχομένως η άύξηση του κόστους των διακοπών, ειδικά στο θέμα της μετακίνησης.. αλλά περισσότερα για αυτό στο τελευταίο σκέλος.

Επιλογές τοποθεσίας.
ίσως το μόνο πράγμα που λειτουργεί κάπως υπέρ μας είναι το γεγονός ότι ανάμεσα στις χώρες που χτυπήθηκαν περισσότερο είναι και χώρες οι οποίες ήταν και αυτές πολύ δυνατές στον τομέα του τουρισμού (Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία) .Υπάρχουν βέβαια και οι απαγορεύσεις μετακίνησης που είναι
διαφορετικές από χώρα σε χώρα... και δεν ξέρουν ακόμα πότε θα αρθούν.

Δυνατότητα μεταφοράς.
Εδώ είναι που τα πράγματα γίνονται πάρα πολύ δύσκολα. Πέρσι στις 24 Ιουλίου υπήρξε ένα παγκόσμιο ρεκόρ για το οποίο βέβαια δεν ακούσαμε ίσως, ήταν 225.000 πτήσεις σε όλο τον κόσμο σε μια μέρα. Φέτος για την ίδια μέρα είναι προγραμματισμένες οι μισές (111.000) Κι αυτές αν δεν ακυρωθούν... κάποιες αεροπορικές εταιρίες που πρωτοπορούν ήδη μιλάνε για πτήσεις με υγειονομικά μέτρα και αποστάσεις, δηλαδή κενές θέσεις, μάσκες κλπ. Αυτό σημαίνει πως όποιος θα θέλει να ταξιδέψει θα έχει να αντιμετωπίσει μια σχετικά δύσκολη και δυστοπική διαδικασία... Αλλά δεν θα σταθώ σε αυτό. Κενές θέσεις υποχρεωτικά σημαίνει ίσως ένα αεροπλάνο με τους μισούς επιβάτες, η το 60% στην καλύτερη.
Να αναφερθώ ξανά και στο ότι οι περισσότερες χώρες έχουν ακόμη απαγορεύσεις μετακίνησης εκτός χώρας χωρίς κάποιες προβλέψεις άρσης? (Η  Ισπανία πχ έχει ανακοινώσει ότι δεν ξέρει πότε θα αρθούν οι απαγορεύσεις)

Εν κατακλείδει, γιατί πρέπει να πάω να κόψω και τα χόρτα πριν μας πνίξουν, αντιμετωπίζουμε την εξής κατάσταση:

Είναι πιθανό ότι οι μισοί άνθρωποι από πριν θα θέλουν να πάνε διακοπές. Αν δεχτούμε ότι μπορούν όλοι οικονομικά, το επόμενο εμπόδιο θα είναι το που μπορουν να πανε, και το πως θα φτάσουν εκεί. Με τις πτήσεις στο μισο αριθμό και την χωρητικότητα της κάθε πτήσης επίσης στο μισό, ίσως το 30% να μπορέσουν να ταξιδέψουν... και το κόστος θα είναι σίγουρα υψηλό.

Όπως και να το δει κανείς, ο τουρισμός φέτος θα είναι μάλλον ένα μικρό κομμάτι της ζωής εδώ...

Κρουαζιερόπλοιο εν τω μεταξύ δεν ξέρω πότε θα ξαναδούμε, η κρουαζιέρα έχει φάει χοντρό πλήγμα...

Η πρόβλεψη μου είναι ότι οι πολύ exclusive διακοπές σε μικρά ξενοδοχεία, σκάφη, πολυτελείς κι απομονωμένες βίλες έχουν ίσως κάποια ελπίδα... τα μεγάλα ξενοδοχεία.. δεν ξέρω...  

Με λίγα λόγια, του χρόνου ελιές θα έχει να μαζέψουμε?

Επίσης δείτε εδώ, πρόγνωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού για πτώση 30%.