Σάββατο, Μαΐου 29, 2010

Αυτό που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα, τελικά τι είναι?

Στη Β' Λυκείου είχα ένα καθηγητή μαθηματικών με ένα ξύλινο χέρι. Ήταν περίεργος τύπος αλλά μου ήταν συμπαθής και νομίζω πως με συμπαθούσε κι αυτός. Είχε μια από κείνες τις βραχνές, στριγγές φωνές που σε κάνουν να νομίζεις ότι πρόκειται για ΠΟΛΥ στριμμένο άνθρωπο, κάτι σαν εισαγγελέας σε παλιά ελληνική ταινία, αλλά δεν ήταν καθόλου. Ήταν αυτό που λέμε εκκεντρικός... Μου είχε βγάλει και παρατσούκλι. Με έλεγε Σίμο. Ο "Σίμος ο υπαρξιστής". Τότε δεν υπήρχε to internet και δεν ήταν τόσο εύκολο να μάθει κανείς πληροφορίες για κάτι η κάποιον. Και να που χρόνια αργότερα το θυμήθηκα και το έψαξα και έμαθα ποιός ήταν ο "Σίμος ο υπαρξιστής". Και τώρα που ξέρω αναγνωρίζω ότι το παρατσούκλι ήταν κομπλιμέντο... οπότε σίγουρα με συμπαθούσε...χαχα!

Ξεφεύγω όμως από το θέμα...

Το άλλο παρατσούκλι που μου είχε ήταν "κουλτουροφιλόσοφος". Και αυτό το θυμήθηκα επειδή έχω διάθεση να κουλτουροφιλοσοφήσω...

Ποιά είναι τα ένστικτα μας? Βασικά είναι δύο, η αυτοσυντήρηση (φαί, νερό, ύπνος) η αναπαραγωγή (σεξ). Οτιδήποτε άλλο πιο εξειδικευμένο, ξεκινά από αυτά τα δύο.

Δείτε όμως πόσο πολύπλοκη είναι η ζωή γύρω μας. Πόση προσπάθεια, πόσος χρόνος, πόσοι φυσικοί πόροι, φαιά ουσία και εργατοώρες βρίσκονται πίσω από το καθετί που φοράμε, οδηγούμε, πληκτρολογούμε, διαβάζουμε και τρώμε? Ακόμη και τα βασικότερα ένστικτα μας, έχουμε καταφέρει να τα θάψουμε κάτω από δεκάδες στρώματα φτιαχτής επιτήδευσης...

Τα ζώα δεν εχουν αυτή τη δυνατότητα. Γιατί οι εγκεφαλοι τους και τα σώματα τους δεν έχουν την δυνατότητα να εφευρέσουν και να δημιουργήσουν. το συμπέρασμα δηλ είναι πως η διαφορά μας είναι μερικά γραμμάρια εγκεφάλου και οι αντίχειρες...

Μάλλον έχω ξεφύγει λίγο γιατί ο λόγος που είχα όλες αυτές τις σκέψεις ήταν ο εξής:

Στεναχωριέμαι που υπάρχουν τόσοι άνθρωποι/ζώα που δεν μπορούν να επιβληθούν στα βασικά τους ένστικτα για το κοινό καλό η το καλό κάποιου άλλου.Η έστω για να είναι σωστοί... Άνθρωποι/ζώα που εκμεταλλεύονται την θέση τους για να πάρουν αυτό που θέλουν από κάποιον πιο αδύναμο. Είτε αυτό είναι το σεξ, είτε το χρήμα.
Αυτοί που επιβάλλουν τις σεξουαλικές τους ορμές σε κάποιον, έχουν τόσο δυνατό το γενετήσιο ένστικτο που δεν μπορούν να το κάμψουν προκειμένου να είναι σωστοί, ηθικοί?
Και ποιο ένστικτο αυτοσυντήρησης είναι αυτό που σπρώχνει τόσους να μαζεύουν χρήμα, σπίτια, βίλλες, αυτοκίνητα και ότι άλλο πολύτιμο... εις βάρος άλλων που πεινάνε?

Και για να το πάω ένα βήμα παραπέρα όλοι αυτοί που μας γαμούσαν κι εμάς και τη χώρα μας τόσα χρόνια, πιο γαμημένο ένστικτο εξυπηρετούσαν? (Ναι κι εγώ φοβάμαι πως συνεχίζουν, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα)

Αν θεωρήσουμε πως ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι αυτός που μπορεί να επιβληθεί στα ένστικτα του προκειμένου να είναι σωστός απέναντι στους άλλους τότε φοβάμαι πως ΑΝΘΡΩΠΟΙ είναι λίγοι...



ΥΓ. Ο Σίμος ο υπαρξιστής (η αλλιώς και Σίμος Τσαπνίδης) ήταν ένας τσαγκάρης που μετέτρεψε το μαγαζί του(?) σε στέκι υπαρξιστών τη δεκαετία του '50 ονομάζοντας το "Ιπταμένη Παράγκα" Ήταν ένας φευγάτος τύπος, ίσως ο πρώτος έλληνας beatnik (πρόδρομοι των χίπις για τους μικρούς...) Το '56 η αστυνομία έκλεισε την παράγκα και ο Σίμος έφυγε για να γυρίσει την ευρώπη με ωτοστόπ. Έλαβε μέρος σε αντιχουντικές οργανώσεις και διαμαρτυρίες και άφησε την σφραγίδα του , με τον τρόπο του, σε ενα μεγάλο μέρος αυτού που λέμε "Ελληνικό Ροκ" . Πέθανε το 1999. Λυπάμαι που δεν τον γνώρισα.

Όσοι ενδιαφέρεστε αξίζει να ψάξετε για αυτόν, κι αν βρεθείτε στο blog του purple overdose διαβάστε το κι αυτό αξίζει...

papapete over and out για σήμερα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου