Ο θείος μου, όταν ήμουν μικρός με άφηνε να παίζω στο μηχανουργείο του. (Για φανταστείτε κάτι τέτοιο σήμερα...χαχαχα!) Τότε μέναμε όλοι μαζί στα προσφυγικά του Πειραιά, σε ένα σπίτι χαμηλό, πιο χαμηλό κι από το δρόμο, που πλημμύριζε στις θεομηνίες... Είχε μια μεγάλη αυλή. Η τουλάχιστον εμένα τότε μου φαινόταν μεγάλη... Από τη μια μεριά ήταν το σπίτι, από την άλλη το πλυσταριό και η τουαλέτα. Κατουριόσουν το βράδυ? Έβγαινες έξω για πιπί... Στο μπροτά μέρος είχε ο θείος το μηχανουργείο. Έφτιαχνε διάφορα, κυρίως καλούπια κοπτικά αλλά και διάφορες δικές του εφευρέσεις και πατέντες. Είχε μέσα μια φρέζα, μια πλάνη, ένα τόρνο. Όλα μεγάλα μηχανήματα, θηρία! Έπαιρναν το μέταλλο και το έκαναν ότι ήθελαν αφήνοντας πίσω τους μικρά, κατσαρά, μεταλλικά απομεινάρια... Είχε κι ένα δράπανο κολωνάτο. Με άφηνε να ανοίγω τρύπες σε ξύλα κλπ. γιατί ήταν κάπως πιο ασφαλές. Μου έβαλε και μια μεγγένη να την έχω δικιά μου στην άκρη του πάγκου. Πήγαινα στο μαγαζί του κυρ Κώστα κι αγόραζα καραμέλες με μια δεκάρα τρύπια, τότε. Τις έβαζα στη μέγγενη και τις ζούπαγα μέχρι που βγαίναν τα σωθικά τους έξω, σαν οδοντόκρεμα από σωληνάριο...
Πριν αποκτήσει το δικό του μηχανουργείο, δούλευε σε ένα εργοστάσιο. Μηχανουργός κι εκεί αλλά εργάτης. Ήταν καλός μάστορας, ικανός και σωστός. Ότι έφτιαχνε το έκανε με μεράκι. Τα αφεντικά του έκαναν το βίο αβίωτο. Μια μέρα δεν άντεξε άλλο και αναφώνησε "Κάτι ηξερε κι ο Χίτλερ που σας έκανε σαπούνι!" Βλέπετε ήταν Εβραίοι...
Ο θείος μου ήταν αριστερός. Ήταν και καλός άνθρωπος. Δεν πιστεύω ότι εύκολα θα ξεστόμιζε τέτοια βαριά κουβέντα...
Ομοίως κι εγώ δεν θα μπορούσα να πω κάτι τέτοιο ποτέ. Όμως η συμπεριφορά του Ισραήλ ως κράτος, και πολλών εκ των πολιτών του, που υποστηρίζουν αυτές τις συμπεριφορές, εξωθούν ακόμη και τους πιο ήπιους από μας σε τέτοιες σκέψεις, αν όχι δηλώσεις. Το Ισραήλ φαίνεται να πήρε απόφαση ότι θέλει όλοι να το μισήσουν.
Δεν είναι όλοι οι Ισραηλινοί μαλάκες. Πολλοί δεν συμφωνούν με την στάση της κυβέρνησης τους και κάνουν ότι μπορούν για να την αλλάξουν. Σαφώς όμως από ότι φαίνεται δεν είναι αρκετοί.
Εχτές οι ισραηλινοί επιτέθηκαν στο στόλο που προσπαθούσε να σπάσει τον αποκλεισμό της λωρίδας της Γάζας. Καπετάνιος σε ένα από τα σκάφη ήταν κι ένας φίλος μας. Μετά την αρχική ταραχή και ανησυχία, μάθαμε μόλις πριν από λίγο ότι είναι καλά και επιστρεφεί σύντομα. Μπορούμε να αναπνεύσουμε γιατί ο φίλος μας είναι καλά. Το γεγονός όμως παραμένει πως κάποιοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Κάποιες μάνες δεν θα καλωσορίσουν τα παιδιά τους πίσω, παρά μόνο σε ένα κουτί. Κάποιοι δεν ξαναδούν τους συντρόφους τους. Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν και δυσκοελυόμαστε να τα δεχτούμε. Πόσο πιο δύσκολο να τα δεχτείς όταν είναι αποτέλεσμα τέτοιας άσκοπης βίας.
Γιαυτό λοιπόν δεν δυσκολεύομαι και γω καθόλου πια να πώ: Fuck you Israel!!
Το Ισραήλ κατάφερε μέσα σε 20 χρόνια να πάρει την θέση των πρώην βασανιστών του και από θύματα να γίνουν θύτες. Το γεγονός ότι η Αμερική ΔΕΝ καταδικάζει τις ενέργειες του Ισραήλ, δεν θα έπρεπε να μας κάνει εντύπωση αφού αν ανατρέξουμε λίγο πίσω στην Ιστορία θα διαπιστώσουμε ότι ως αποδιοπομπαίοι τράγοι στην Ευρώπη (για αιώνες ήταν το μαύρο πρόβατο), έπρεπε να βρουν νέους συμμάχους που να μην θεωρούν αυτούς ως 2ης κατηγορίας ανθρώπους αλλά κάποιους άλλους (αφροαμερικανοί!!!!). Έκπληξη! Μάλλον όχι και γι’ αυτό θα συνεχίσουν να κάνουν ότι κάνουν με τις πλάτες των ισχυρών. Και αυτό είναι μόνο η μια ερμηνεία σίγουρα υπάρχουν και άλλες. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι οι μεγαλύτεροι επιστήμονες (Αϊνστάιν, Φροιντ) αλλά και φιλόσοφοι (Μαρξ) ήταν Εβραίοι και αυτό από μόνο του θα προκαλούσε παρενέργειες αν υπήρχε μια de facto καταδίκη. Δεν είμαι αντισημιτικός αλλά κάποια πράγματα ενοχλούν όταν το ποτήρι ξεχειλίζει και κανένας δεν κάνει τίποτα…
ΑπάντησηΔιαγραφή