Εκεί θέλω να ζήσω!

Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι, όπως αυτό με την επίθεση των ισραηλινών πειρατών στα σκάφη της Free Gaza πλακώνομαι κι αρχίζω να διαβάζω πάλι ιστορίες συνομωσίας. Και πόσο αληθινές φαντάζουν. Δεν μπορώ να τις αμφισβητήσω αλλά ούτε και να τις πιστέψω απόλυτα. Είναι όμως κάποιες οι οποίες είναι απίστευτα πιστευτές (καλό ε?)



Ένας λόγος που τα ψάχνω είναι ότι αρνούμαι να βάλω ετικέτες σε λαούς, θρησκείες και ανθρώπους. Όσο και αν θυμώνω δεν μπορώ να ξεγράψω όλους τους Εβραίους ως φιλοχρήματους μαλάκες, ούτε τους Τούρκους ως εχθρούς, ούτε τους Άγγλους ως πούστηδες, ούτε τους Γάλλους σαν άξεστους σερβιτόρους...

ίσως να φταίει σε αυτό και λίγο το δικό μου background. Πατέρας έλληνας, μάνα αγγλίδα, γιαγιά μικρασιάτισσα, κι όσο για την άλλη γιαγιά και τον παππού καταγωγές Αγγλία και Γερμανία, κι ένα γενεαλογικό δέντρο που φτάνει στην Ισπανία διαμέσου Γαλλίας και Ολλανδίας...

Μάλιστα σε μια μικρή έρευνα που έκανα κατέληξα ότι το επώνυμο της μάνας μου δείχνει μαλλον και ρίζες εβραικές από τη Βενετία...!

Homo internationalis!

Λόγω της δουλειάς μου έρχομαι σε επαφή με πολλούς ξένους κι Έλληνες. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι μαλάκες υπάρχουν παντού, σε κάθε χώρα. Όπως επίσης εθνικιστές, αριστεροί , δεξιοι κ.ο.κ. Είναι γεγονός , και το λέω εκ πείρας ότι το Ισραήλ όταν μοίραζαν τους μαλάκες πήρε μεγαλύτερη μερίδα. είναι γεγονός πως πολλοί από δαύτους έχουν απίστευtα μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και τη χώρα τους. Είναι προγραμματισμένοι να σκέφτονται έτσι. Δεν είναι όμως όλοι έτσι, υπάρχουν και καλοί ισραηλινοί. Όπως υπήρχαν και καλοί (λευκοί) Νοτιοαφρικανοί, όπως και υπήρχαν καλοί Έλληνες στη χούντα, όπως υπάρχουν ακόμη και κάποιοι καλοί μπάτσοι...



τώρα λοιπόν που οι χώρες όλες κατευθύνοντε από συμφέροντα σκιώδη, που οι βιομηχανίες όπλων, φαρμάκων και χημικών ελέγχουν τα πάντα, που υπάρχουν μόνο 5 (!!) χώρες σε όλο τον κόσμο των οποίων οι ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ τράπεζες δεν ελέγχονται από εβραικά συμφέροντα, εγώ επιλέγω την χώρα, της οποίας θέλω να είμαι πολίτης.

Θέλω να είμαι πολίτης της χώρας των καλών ανθρώπων. Εκεί που οι μαλάκες είναι λίγοι κι ακόμη κι αυτοί χαμογελούν φιλικά. Εκεί που σου λένε καλημέρα και το εννοούν. Εκεί που τα παιδιά παίζουν στους δρόμους ασφαλή. Εκεί το αβέβαιο αύριο είναι επιλογή και όχι εξαναγκασμός. Εκεί κανείς δεν μισεί. Εκεί όλοι οι λαοί είναι αδέρφια. Και δεν κυβερνούν οι κακομούτσουνοι. Και δεν σου στερούν την ελευθερία στο όνομα της ασφάλειας.

Εκεί θέλω να ζήσω!

ΥΓ Απόψε ελπίζω ότι , καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα επιστρέψει στην Ελλάδα ο Θόδωρος, ο Μπούκας, μετά από τις περιπέτειες που είχε τις τελευταίες μέρες στα χέρια των Ισραηλινών. Νιώθουμε όλοι ανακούφιση, που ξέρουμε ότι είναι καλά (δηλ. ζωντανός) και θέλω να πω πόσο θαυμάζω τον Θοδωρή, γιατί κάνει αυτό που θα ήθελα να κάναμε όλοι. Πράττει σύμφωνα με τα ιδανικά του και μπράβο του!!! Άξιος!