28η Οκτωβρίου 2011

Για κάθε έναν από μας που βρεθήκαμε στους δρόμους την 28η Οκτώβρη διαδηλώνοντας την αντίθεση μας στην παρουσία των πολιτικών στις εξέδρες επισήμων (αλλά και στη ζωή μας γενικότερα...) υπάρχουν τουλάχιστον:

10 άτομα που συμφωνούν μαζί μας αλλά δεν ξύπνησαν αρκετά νωρίς
20 άτομα που συμφωνούν μαζί μας αλλα παρασύρθηκαν από φίλους κι έπιναν καφέ στο λιστόν
100 άτομα που συμφωνούν μαζί μας αλλά βολεύονται καλύτερα να διαδηλώνουν από το Facebook.
100 άτομα που συμφωνούν μαζί μας αλλά δεν πιστεύουν ότι μπορεί να αλλάξει κάτι
30 άτομα που συμφωνούν μαζί μας αλλά αισθάνονται πολύ γέροι για να κάνουν κάτι
15 άτομα που συμφωνούν μαζί μας αλλά φοβούνται να φάνε ξύλο.
10 άτομα που συμφωνούν μαζί μας αλλά ντρέπονται μην τους πουν αριστερούς επειδή κάποια συνθηματα έχουν μέσα τις λέξεις λαός-εξουσία-καπιταλισμός
0,1 άτομα που συμφωνούν μαζί μας αλλά είναι ακροδεξιοί και φοβούνται να κατέβουν στο δρόμο μη κακοχαρακτηριστούν.
5 άτομα που συμφωνούν μαζί μας αλλά νντρέπονται μην τους πουν αναρχικούς επιδή έχουν δει κάτι τύπους με περίεργα μούσια μαζί μας.(Και κάποιο σύνθημα έλεγε όχι στο σύστημα...)
7 άτομα που συμφωνούν μαζί μας αλλά το ξέχασαν
12 άτομα που συμφωνούν μαζί μας αλλά χρωστάνε και πιστεύουν ότι πρέπει να πληρώσουν (άρα δούλευαν)
20 άτομα που συμφωνούν μαζί μας αλλά θέλουν να ακούσουν και το τι θα γίνει μετά για να κατέβουν.
Χιλιάδες άτομα που συμφωνούν μαζί μας αλλά στο χωριό τους δεν έχει παρέλαση, η δεν έχουν λεφτά για βενζίνη για να πάνε αλλού...

Βέβαια υπάρχει κι ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων που εμπιστεύεται απόλυτα τους πολιτικούς, θέλει να τους φιλήσει (μπλιαχχχ...) να τους δει στην παρέλαση, να τους χαρεί, να τσιμπήσει τις μίζες του, να βολέψει τα παιδάκια του με μέσο σε καμιά εταιρία διαπλεκόμενη, τώρα που οι Ευρωπαίοι επιτηρούν το δημόσιο, να θαυμάσει τις λαμέ γραβάτες τους, να τους προσφωνήσει "Πρόεδρε" κ.ο.κ.

Γιαυτό κ.κ. πολιτικοί (και δημοσιογράφοι) σας παρακαλώ πολύ μην συνεχίζετε τις μαλακίες περί μικρών ομάδων, φασίζουσων και δεν ξέρω κι εγώ τι. Είδατε τι έγινε. Είδατε ποιοί είμασταν. Οι παλιοί σας ψηφοφόροι. Αυτοί που ξύπνησαν. Σας επαναλαμβάνω:

Είμαι 44 χρονών. Η τελευταία φορά που άκουσα τόσα συνθήματα στο δρόμο κι είδαι τόσο κόσμο αγανακτισμένο, ήταν επί χούντας. Ήμουν μικρός, ομολογώ. Αλλά στο 6ο Δημοτικό που πηγαίνα, θυμάμαι στα διαλείμματα να λέμε "ΝΑΤΟ, ΣΙΑ, ΠΡΟ-ΔΟ-ΣΙΑ". Ποτέ ξανα δεν είδα τόσο κόσμο, τόσο απλό κόσμο στους δρόμους, και δη στην παρέλαση! Κι ούτε σεις το έχετε δει!
Πρόσεξτε καλά! Χωρίς αμφιβολία καμιά, πολύ σύντομα ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ!!!

Αδέρφια μόνο μια προτροπή έχω. Ας μην περιμένουμε την επόμενη εθνική εορτή για να τους πάρουμε στο κυνήγι...

ΥΓ.