Γυμνός

Στα 4 χρόνια που γράφω έχω ασχοληθεί με μια πληθώρα θεμάτων, "βαρύτερων" η "ελαφρύτερων" (ας κρίνουν οι αναγνώστες μου ποιά είναι ποιά...)

Πρόσφατα μια "νέα" αναγνώστρια μου (και πολύ όμορφη...) σχολίασε πως της αρέσει αυτή η τάση που έχω σε μερικές αναρτήσεις να "ξεγυμνώνω" τη σκέψη μου, να αποκαλύπτω τις ευαισθησίες μου, να μην κρύβομαι πίσω από κάποιο "προσωπείο", σιωπηλό, κυνικό, αστείο η σκληρό...

What you see is what you get.

Τους τελευταίους μήνες συχνά "παίζει" μέσα στο κεφάλι μου ένας στίχος από τον Γάτο του Παπακωνσταντίνου.

"...άχ μη καλοί μου άνθρωποι, εγώ δεν είμαι γάτος,
εγώ είμαι ένας άνθρωπος με αισθήματα γεμάτος..."

Έτσι είναι.  Εγώ είμαι ένας άνθρωπος με αισθήματα γεμάτος...

(στα πλαίσια της ειλικρίνειας θα πω, πως εγώ θυμόμουν να λέει "σφάλματα" και όχι "αισθήματα". Αν και θα με βολεύε το "αισθήματα" γιατί δεν θα έπρεπε να παραδεχτώ πως έχω σφάλματα, δεν είναι έτσι. Ας πούμε πως είμαι γεμάτος αισθήματα και σφάλματα λοιπόν...)

Μου αρέσει να είμαι ανοιχτός σε αυτά τα θέματα. Πιστεύω πως τα αισθήματα μας και τα σφάλματα μας είναι που μας κάνουν αυτό που είμαστε. Και πως, στην πορεία μας μέσα από τη ζωή, που επιθυμούμε να αναπτύξουμε σχέσεις, όποιες κι αν είναι αυτές, είναι πάντα καλύτερο να είμαστε ο εαυτός μας. Γυμνός, χωρίς φτιασίδια, χωρίς μάσκες. I've been known και να το παρακάνω...

Αυτό τον εαυτό χρειαζόμαστε να αγαπήσει ο άλλος. Και όχι κάποιον άλλο, προσποιητό, για όποιο λόγο, είτε για να ικανοποιήσει δικές μας η δικές του ματαιοδοξίες κι επιθυμίες...


Πάτησα φέτος τα 45. Πέρσι συνάντησα μια παλιά φίλη και μου είπε πως με έβλεπε πάντα σαν παιδί, ένα μεγάλο παιδί. Και πως τώρα σαν παιδί της φαίνομαι...

Δεν  ήξερα αν έπρεπε να χαρώ η να στεναχωρηθώ...κατά βάθος χάρηκα, απλά ίσως ανησύχησα λίγο...για το πότε επιτέλους θα μεγαλώσω.

Φέτος το καλοκαίρι έκανα γυμνός μπάνιο νύχτα φεγγαρόλουστη, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. Βουτώντας ξανά και ξανά στο νερό με το φεγγάρι να φωτίζει τον άσπρο μου κώλο επιδεικτικά (θα ήθελα να πω κωλαράκι αλλά έχει περάσει ανεπιστρεπτί αυτή η εποχή...) αισθανόμουν πραγματικά ελεύθερος. Κολυμπούσα στη θάλασσα χωρίς φόβο κανένα, βουτούσα, ένιωθα σαν στο σπίτι μου.

Παρόλη την προσπάθεια μου να είμαι ανοιχτός και ειλικρινής, γυμνός, σίγουρα όμως κουβαλώ κι εγώ αρκετά "μπαγκάζια" από την μέχρι τώρα ζωή μου.Αυτό το κάνουμε όλοι.

Κολλήματα, νευρώσεις, φοβίες, προκαταλήψεις... κουμπωμένοι και κρυμμένοι πίσω από πανοπλίες και προσωπεία προσπαθούμε να προχωρήσουμε μέσα στη ζωή. Προσπαθούμε να στήσουμε σχέσεις, αφού τις έχουμε ανάγκη, είτε κοινωνικές, είτε ερωτικές, είτε φιλικές

Πως όμως όταν δυσκολεύουμε τόσο τους άλλους να μας γνωρίσουν?

"...ψάχνω για φίλους είπε ο Μικρός Πρίγκιπας...Τι σημαίνει "εξημερώνω"?

Είναι κάτι πολύ ξεχασμένο, είπε η αλεπού...Σημαίνει "δημιουργώ δεσμούς"

Δημιουργώ δεσμούς

Ακριβώς, είπε η αλεπού..Για μένα δεν είσαι ακομα παρά ένα αγοράκι, όμοιο εντελώς με εκατό χιλιάδες άλλα αγοράκια. 

Ο γράφων πριν από περισσότερο χρόνια από όσα ήμουν τότε...

Και δεν έχω ανάγκη από εσένα...Αλλά ούτε εσύ έχεις ανάγκη από εμένα. Δεν είμαι για σένα παρά μία αλεπού, όμοια με εκατό άλλες αλεπούδες.
Ομως αν με εξημερώσεις, θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον.
Θα είσαι για μένα μοναδικός στον κόσμο...Και θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο...
Αν θέλεις...εξημέρωσέ με, είπε η αλεπού.

Το θέλω πολύ, απάντησε ο Μικρός Πρίγκιπας, αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Εχω να ανακαλύψω φίλους και να γνωρίσω πολλά πράγματα.

Γνωρίζει κανείς μόνο τα πράγματα που εξημερώνει, είπε η αλεπού.
Οι άνθρωποι δεν έχουν πια τον χρόνο να γνωρίσουν τίποτα.
Αγοράζουν πράγματα έτοιμα στους εμπόρους. Αλλά καθώς δεν υπάρχουν έμποροι φίλων, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους"  ♥

(Αντουάν ντε σεντ Εξυπερύ)

Αγαπώ. Νοιάζομαι. Συχνά με πνίγει άισθημα δικαίου. Καμιά φορά νιώθω ανήμπορος να αλλάξω και πολλά. Καμιά φορά κουράζομαι με την επιμονή των ανθρώπων να μην κατανοούν από που ¨"προέρχεται" ο καθένας . Κάθε άνθρωπος που γνωρίζουμε περπάτησε ένα μονοπάτι στη ζωή που τον έβγαλε στο σημείο συνάντησης μας. Δεν μπορούμε να τον καταλάβουμε αν δεν γνωρίζουμε το μονοπάτι που περπάτησε.

Αν δεν μπορούμε να βρούμε τον τρόπο η το χρόνο να το μάθουμε ας μην κρίνουμε τουλάχιστον. Αλλά ας τον αγαπάμε απλά για ότι καλό έφερε στη ζωή μας...ακόμη κι αν δεν το βλέπουμε άμεσα...

Θέλω να γράψω πως έχουμε περισσότερα να "κερδίσουμε" από το να στεκόμαστε "γυμνοί" απέναντι στους άλλους, αλλά προσπαθώ να αποφύγω το λεξιλόγιο που ανάγει κάθε τι στη ζωή μας, σε κέρδος, χασούρα, χρέος και πίστωση...τα βαρέθηκα, πολύ αξία τους δώσαμε...

Στεκόμενοι, λοιπόν, "γυμνοί΄" απεναντι στον άλλον του επιτρέπουμε να μας δει για αυτό που είμαστε. άλλος ένας άνθρωπος με αισθήματα και σφάλματα...

ένας αυριανός φίλος, σύντροφος, εραστής, συνάνθρωπος. άλλος ένας άνθρωπος "γυμνός"

όταν ποζάριζα για gay περιοδικά (αστειεύομαι εννοείται!)