Χορεύοντας και τραγουδώντας...

"Αδερφια ημών
Οι παθών επί της γης
Θέλω να μάθω το όνομα σας.
Και να έρθει η δημοκρατία μας.
Ας είναι αυτό το θέλημα μας, να βλέπουμε τον ουρανό πατώντας επί της γης.
Και μαζί να ζυμώνουμε και να ψήνουμε και σήμερα και αύριο.
Να μην ξαναμιλήσει κανείς για οφειλή,
Και το «κέρδος» να μείνει μόνο στα βιβλία της ιστορίας ημών.
και να αντισταθούμε στον πειρασμό της εξουσίας
μόνοι μας, χωρίς βοήθεια, με αρωγό καρδιά και νου
Αμήν"

Ορίστε.

Βλασφήμησα κι εγώ...

Σκέφτομαι πόσο καλύτερα θα είμασταν, αν όλη αυτή την "πίστη", όλη αυτή τη "θέρμη" και τον "σεβασμό", που πολλοί στρέφουν προς ένα ανώτερο "ον", η μια "θρησκεία" είτε ασκούν την "λατρεία" στην εκκλησία είτε ακόμη και σε ένα γήπεδο με χιλιάδες άλλους, όλο αυτό, αν το στρέφαμε στο διπλανό μας, στο γείτονα, στο φίλο, στον άγνωστο στο δρόμο... the world might be a better place...