Σκέφτομαι τη χρονιά που πέρασε... πως άλλαξε η ζωή μου αρκετά.
Όσοι με ξέρουν καλύτερα μπορούν να το καταλάβουν... ο Πέτρος ο οικογενειάρχης, που καλούσε φίλους στο σπίτι, χαιρόταν την παρουσία των παιδιών του κι ήταν "ευτυχισμένα" παντρεμένος, πάει.
Αντικαταστάθηκε από έναν άλλο τύπο, με μούσια και στρογγυλά γυαλιά, που ζει μόνος του τις μισές μέρες του μήνα και τις αλλες μισές με παιδιά...κυρίως με το γιό του, αλλά και με την κόρη του, της οποίας είναι ο φιλικός ταξιτζής...
Πάει κι ο Πέτρος που έγραφε εξυπνάδες στο facebook αλλά και στο blog του.. είχα μέσο όρο 40 αναρτήσεις το χρόνο και πέρσι εγραψα 6...
Οδεύοντας στα 47 χρόνια μου, ζω την εργένικη ζωή που δεν έζησα ποτέ.
Υπήρξα δεσμευμένος από τα 19 μου, παντρεμένος από τα 24, και με τρια παιδιά στα 21, 14 και 6, η φάση της πάνας και της έλλειψης ύπνου κράτησε αρκετό καιρό...
είναι περίεργα.
Την μοναξιά την έχω συνηθίσει, αλλά βαριέμαι.
Εκοψα και το κωλο facebook.
Και σκεφτόμουν σήμερα, καθισμένος στην τουαλέτα (επιτέλους μπορω να καθομαι όσο γουστάρω... άλλωστε οι καλύτερες σκέψεις εκεί γίνονται...) πως το facebook είναι τρομερό υποκατάστατο της παρέας... αλλά όχι και ότι καλύτερο...
χαίρομαι που το έκοψα, όσο κι αν ακόμα με δυσκολεύει..
ειναι εθιστικό...
ακόμη κατά τη διάρκεια της μέρας βλέπω, ακούω και σκέφτομαι πράγματα που αυτόματα θέλω να μοιραστώ στον τοίχο μου.
είναι γελοίο.
αλλά από το 2008 που είμαι μέσα... συνήθισα να μοιράζομαι τις σκέψεις μου μέ όλους τους "φίλους" μου (και καλά)...
απογυμνώθηκα.
φορές πολύ παραπάνω από όσο έπρεπε.
ελπίζω, λιγότερο από άλλους...
I cannot put my finger on it now, που λένε κι οι Floyd, αλλά είμαι σίγουρος πως επηρρέασε σχέσεις μου, λιγότερο η περισσότερο σημαντικές με όχι και τόσο καλό τρόπο...
Στα περασμένα χρόνια με απασχόλησε κάποιες φορές το πως το κινητό, επηρρέασε άσχημα τις ανθρώπινες σχέσεις. Ίσως γιατί είδα και αρκετές φορές σχέσεις και χωρισμούς σημαδεμένες και από απιστίες "κινητές" και διάφορες "κινητές" περίεργες καταστάσεις...
Σειρά έχει τώρα το φατσοβιβλίο... όπου ο καθένας καταθέτει συχνά και παραπανω απο μια φορα τη μερα, το πως "νιώθει", τι σκέφτεται... τι τον χάλασε, τι τον έφτιαξε...
τι τον έτσουξε, τι φχαριστήθηκε...τι του αρέσει, τι διάβασε, τι άκουσε...
Ο Χάξλευ έλεγε ότι στο μέλλον η όποια επιθυμία για επανάσταση θα πνιγόταν σε ένανα ωκεανό άχρηστης πληροφορίας...
Εμείς το πήγαμε ένα βήμα παραπέρα...
Πνίγουμε τις επαναστάσεις μας οι ίδιοι, μέσα σε ωκεανούς άχρηστης (επαναστατικής η μη) πληροφορίας την οποία παρέχουμε εμεις οι ίδιοι...
Αν υπάρχουν καποιοι "εκεί έξω" που ήθελαν να πετύχουν αυτό, θα τρίβουν τα χέρια τους...
Η επανάσταση δεν θα προβληθεί από την τηλεόραση... προβάλλεται στις άλλες οθόνες μας...
.
Μόνο εκεί.
ΥΓ Αληθινές επαναστάσεις οργανώνονται κατ ιδίαν πιστεύω. Σε ένα μέσο το οποίο προφανώς ελέγχεται από καποιους, εμείς φακελωθήκαμε από μόνοι μας και πάμε... το όνειρο του ΕΥΠατζή.. το facebook...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου