Ραδιοφωνικές περιπέτειες...

Πάνε τρεις  μήνες και κάτι που ο Μικρόκοσμος απλώθηκε από το χώρο του γραπτού λόγου και στο χώρο του ραδιοφώνου... δίνοντας μου τη χαρά να επιστρέψω μετά από μια μακρά, ομολογουμένως, απουσία στις αγαπημένες μου μουσικές.

Σε μια από τις πρώτες εκπομπές, άκουγε ένας φίλος και έτυχε να ακούσει κάποια "καινούρια" για αυτόν κομμάτια.  Λέγαμε μετά πόση μουσική είναι εκεί έξω... Δεν ξέρω αν θα μπορουσα να την πω "άπειρη" αν και δεδομενου το γεγονότος ότι οσο να την μετρήσουμε θα έχει δημιουργηθεί και καινούρια ίσως θα είναι πρακτικά άπειρη?  Ενας φίλος μαθηματικός θα μπορουσε να μας επιβεβαιώσει αν η θεωρία μου είναι "σωστή"...

Αλλα ξεφεύγω...ως συνήθως.

Πόση μουσική είναι εκεί έξω? Τόση ώστε αρκετά συχνά να ακούω κάτι καινούριο... όπως κι  ο φίλος ακροατής μου.

Θυμάμαι στην εφηβεία τον φίλο μου το γιάννη ο οποίος είχε δει περισσότερες ταινίες του μουσικού είδους από ότι εγώ... Ταινίες όπως το "Φράουλες και αίμα" , Pink Floyd The Wall, Tommy των Who και άλλες πολλές. Με ρώταγε: "'Εχεις δει αυτο?" "Οχι" εγώ... Α έχεις χάσει 2-3-4-5 χρόνια από τη ζωή σου!! (το ποσό πήγαινε  ανάλογα τη "βαρύτητα" της ταινίας...) Πολύ σύντομα και με ενα πρόχειρο υπολογισμό, φαινόταν πως αν δεν έπρεπε να έχω ήδη πεθάνει, τότε ήταν ζήτημα..ημερών!

Οπότε ξεκίνησα να βλέπω μουσικές ταινίες...

Είχα βέβαια μια φιλική σχέση με το είδος από τα πρώτα μου ακούσματα. Στο σπίτι μας υπήρχε πικάπ, σε όμορφο βερνικωμένο ξύλινο κουτί, και καμιά 100αρια δίσκοι... Ανάμεσα στους οποίους το Sound of Music, γνωστό στην ελλάδα ως "Η Μελωδία της Ευτυχίας..."

Μαζί με αυτό ήταν και ενα αλλο βινύλιο το Soundtrack του The King and I (Ο Βασιλιάς κι εγώ) με την Deborah Kerr και τον Yul Brynner...

Αλλα κι ενα άλλο διαμάντι την συνομοταξίας των musical, και της rock opera...το Jesus Christ Superstar!!

Την ιδια εποχή ο Bob Dylan, έγραφε τη μουσική για την ταινία western Pat Garret and Billy the Kid στην οποία μάλιστα έπαιζε ως πλανόδιος μουσικός...

Ακολουθώ μια χαλαρή χρονολογική σειρά και πάμε στο tommy! Η ιστορία ενός τυφλού, κουφού και μουγκού παιδιού, του Tommy  ο οποίος όμως παίζει pinball, και ειναι και ο καλύτερος... Pinball wizard! Στο ρόλο του Tommy o Rofer Daltrey η μουσική των Who και στις εκτελέσεις των τραγουδιών στην ταινία πολλοί guests όπως ο elton John στο Pinball Wizard και η Tina Turner στο Acid Queen... (καπως τρομακτική, όπως έπρεπε...)

The Acid Queen!

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, και μια ήπειρο μακρύτερα, ο Peter Fonda, ο Dennis Hopper και ο Jack Nicholson πρωταγωνιστούν σε ενα απο τα εικονικά road trip movies ολων των εποχών..αλλη μια ταινια που σημάδεψε τα νιάτα μας (τα δικά μου με καθυστέρηση...χαχαχα!!) Easy rider!! Και ξαφνικά όλοι θέλαμε μια chopper...

Και φτάνουμε στο musical που ίσως μπορει να θεωρηθεί ως αυτό που πραγματικά σημαδεψε την γενιά μας... Pink floyd The Wall! Για μενα ήταν ουσιαστικα η πρώτη ροκ μουσική άκουσα... Hey teacher leave them kids alone!!

Κάτι διαφορετικό τώρα... μια ταινία οχι και τόσο mainstream το Bagdad Cafe, για μια γερμανίδα που καταλήγει να πιασει δουλεια σε μια  απομακρυσμενη καφετέρια στην ερημο Mojave... και αλλαζει τη ζωή όλως όσων συναντά... κι εμενα η μουσικη αυτής της ταινίας έμεινε μαζί μου μια ζωή...

Εχουμε μπει στα 80s και ο Spike Lee εμφανίζεται με ταινίες που αναδεικνύουν την μαύρη κουλτούρα.. όπως το Mo' Better Blues...

Εκεί στα 80s αλλη μια ταινία που σημάδεψε τα νιάτα μας... Blues Brothers...θυμαμαι σαν σημερα τα club της εποχής να παιζουν το Peter Gunn Theme...

Έκαναν μόδα τα rayban Wayfarer γυαλια ηλίου και επανεφεραν στο προσκήνιο το Blues και την soul. O Gim Belushi όμως, ροκ σταρ κωμικός της εποχής που μεσουρανούσε το Saturday Night Live δεν θα αντέξει τις καταχρήσεις και θα μας αφήσει...

Προχωράμε σε μια ταινία που για μενα αφησε εποχή τόσο όσο και οι Blues Brothers...ειναι το The Commitments του Alan Parker...

Το 2000 θα ακολουθήσει  το Blues Brothers 2000, το οποίο κατά τη γνώμη μου δεν θα φτάσει σε ποιότητα και γέλιο το πρώτο αλλά μουσικά είχε ένα απίστευτο καστ... BB king, Eric Clapton και δεκάδες άλλοι, ολοι ενας κι ενας...

Η λίστα είναι ατέλειωτη... η έτσι φαίνεται... Μουσικές ταινίες η ταινίες όπου η μουσική παίζει σημαντικό ρόλο, υπάρχουν πολλές...

The Legend of 1900, ο θρύλος του 1900 η ο Πιανίστας των Ωκεανών!

Το Moulin Rouge! Ομολογώ πως μεχρι τότε είχα αναπτύξει μια άρνηση ως προς το musical αλλα το είδα και ήταν βέβαια καταπληκτικό... και πολλες άλλες.. περισσοτερα για αυτές και πολύ μουσική απόψε στον Μικρόκοσμο!!

Τελικά όλες αυτές οι ταινίες έχουν κάτι να δώσουν...δεν ξέρω αν θα ζήσω περισσότερο τώρα που τις είδα, αλλά σίγουρα οι μοσικές τους και οι ιστορίες τους έχουν εμπνεύσει και διευρύνει το μυαλό μας...

Κι εχω να πω και σαν γνήσιος κουκουβάγιος και χαζομπαμπάς πως χαίρομαι πολύ που και τα παιδια μου αγάπησαν το είδος, ειδικα η μικρή μου που ασχολείται χορεύοντας, παίζοντας και τραγουδώντας σε μιούζικαλ εδώ στο νησί μας...

Η Ισαβέλλα,  με το μπουκάλι...