'Αγγελοι και δαίμονες

Την περασμένη εβδομάδα, έκανα μια εκπομπή αφιέρωμα στην Dolores O Riordan, τους cranberries και την δεκαετία του '90, την οποία η μουσική τους τόσο χαρακτήρισε...

Είχα σκοπό να διαβάσω διάφορα σχετικά, να πω κάτι για το θάνατο, για τους καλλιτέχνες που είναι ευαίσθητες και παράξενες ψυχές, για το πως καμιά φορά περνάνε από τη ζωή μας, αφήνοντας σημάδια εκεί που η τέχνη τους χάιδεψε την ψυχή μας, για το πως καμιά φορά φεύγουν με ένα μπαμ κι άλλες φορές ανεπαίσθητα σαν ανάσα από πρωινό αεράκι καλοκαιρινό...

μάζεψα το λοιπόν ένα μάτσο τραγούδια, ένα μπουκέτο τραγούδια που ομοιοκαταληκτούν με τα λουλούδια, να τα ακουμπήσω κι εγώ σε ένα διαδικτυακό μνημείο...να θυμηθούμε, να ακούσουμε...

Τα λόγια δε μου βγήκαν , αισθάνθηκα μαγκωμένος, δεν το είχα...σαν κάπως στο δέος μπροστά στη στιγμή δεν ήμουν προετοιμασμένος...

Ακόμη και που υποτίθεται είχα προετοιμαστεί...δεν ήμουν προετοιμασμένος για αυτή την  "αδειοσύνη" για το πόσο λίγα τελικά φαίνονται τα λόγια μπροστά στην όποια απώλεια...

Αυτή τη βδομάδα η εκπομπή θα έχει θέμα της "Άγγελους και δαίμονες"... Έβαλα μια αναζήτηση στο iTunes τραγουδια με το Angel στον τίτλο, μπορείτε να φανταστείτε πως βγήκε ένα κατεβατό.. κι άρχισα να τα ακούω ένα - ένα...

Και να σου κάπου 20-25 τραγούδια μέσα στη λίστα το Angel Fire της Dolores O'Riordan... Αυτή η φωνή ξαφνικά γεμίζει τα ηχεία, το δωμάτιο... η φωνή που έφυγε και ξαφνικά με πλημμυρίζει αυτή η αίσθηση της απώλειας... του "ποτέ ξανά δεν θα σε ακούσω και να είσαι ζωντανή"...

Το  διαδίκτυο, τα ψηφιακά μέσα, το φατσοβιβλίο έχουν κάνει αυτές τις στιγμές πολλαπλάσιες... και δεν εννοώ μόνο σε σχέση με την Dolores... αλλά με πολλές απώλειες που βιώνουμε...

Πριν μερικά χρόνια, χάσαμε ένα φίλο, έναν απίθανο, πανέμορφο και πανέξυπνο άνθρωπο, τον Raul Scacchi. Ο Raul ηταν μουσικός και παίζαμε μουσική μαζί. Ειχε μια αγάπη στο progressive και avante garde rock και έγραψε πολλά τραγούδια τα οποία έχω σε cd αλλα και mp3. Μάλιστα κάποτε με τον φίλο του τον Jim μου έγραψαν ένα τραγούδι... ήταν τότε που κατέβαινα υποψήφιος στις εκλογές με το κόμμα Πειρατών... 

Τις προάλλες ξεκαθάριζα τα cd μου κι έβαλα ένα μέσα το οποίο είχε τραγούδια του,... ξαφνικά αυτή η χαρακτηριστική φωνή, βγαίνει από τα ηχεία μου... μια ψηφιακή ανάμνηση του φίλου μου... αποθηκευμένη σε bits and bytes στο σκληρό μου δίσκο...

Και το φατσοβιβλίο γεμάτο προφίλ ανθρώπων που έχουν φύγει προ πολλού και να μπαίνουν κάθε χρόνο όσοι δεν το πήραν χαμπάρι να τους εύχονται χρόνια πολλά...

Τον τελευταίο καιρό το έχω ρίξει στην τηλεόραση, προς θεού όχι κανάλια αλλά ταινίες και σειρές...

Κόλλησα με το Black Mirror... ψάξτε να δείτε το Be Right Back... απίστευτο σενάριο, φανταστικό κι όμως τόσο κοντά στην πραγματικότητα, όλα τα επεισόδια είναι αυτοτελή... ριξτε μια ματιά...