Ανυπεράσπιστα Πλάσματα

Αν μη τι άλλο, αν έχεις δει μια ταινία με το κορίτσι σου, και 4 μέρες μετά ακόμη τη συζητάτε, ε αυτό κάτι σημαίνει...

Διαβάζω τις διάφορες κριτικές. Ευτυχώς υπάρχουν κι αυτές που είναι τεκμηριωμένες και αντικειμενικές. Δεν με ενδιαφέρει να είναι θετικές γιατί εδώ που τα λέμε στην Τέχνη το τι θα αρέσει και τι όχι είναι κάπως υποκειμενικό. 

Αρκετοί φαίνεται να έχουν σταθεί στον τίτλο. Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι ο τίτλος είναι του βιβλίου πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία, οπότε δεν πρόκειται για επινόηση του Λάνθιμου. Τώρα το τι σημαίνει? Είδαμε βέβαια και τα χιουμοριστικά πχ κερκυραίικα, Τα Φλιμμένα, τα Άχαρα κλπ.. Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε με αυτόν ακριβώς τον τίτλο “Poor Things” . Τώρα εγώ σαν μισός Άγγλος θα σας πω πως αυτό σημαίνει “Τα Καημένα” η “Άμοιρα πλάσματα” κάτι τέτοιο.

Θα στραφώ όμως στο κορίτσι μου το πανέξυπνο και πανέμορφο και τόσο χειραφετημένο που σκέφτομαι να την προσφωνώ Bella Baxter από δω και στο εξής, εφόσον βέβαια κι εκείνη συμφωνήσει να με λεει Max Mc Candles...

Το κορίτσι μου λοιπόν συχνά πυκνά χρησιμοποιεί μια έκφραση για να περιγράψει τον κόσμο όλο, ενίοτε ακόμη κι εμάς, κι αυτή η έκφραση είναι “Είμαστε ανυπεράσπιστα”.

Κι αυτή θεωρώ πως θα ήταν η πιο σωστή μετάφραση του τίτλου. Ανυπεράσπιστα Πλάσματα.

 

Γιατί τα Poor Things είναι όλοι αυτοί οι χαρακτήρες που βασανίζονται αλλα και κυρίως βασανίζουν τους άλλους με τα κολλήματα τους, με τα φορεμένα από την κοινωνία και τη θρησκεία και την καθωσπρέπει ψευτοηθική, “πρέπει” τους.

Η Bella το λέει ξανα και ξανα και της το λενε κι οι αλλοι, οι καθως πρέπει άνθρωποι δε μιλάνε ετσι, δε φερονται έτσι, δεν εκφράζουν τη σεξουαλικότητα τους έτσι. Βέβαια, είναι προτιμότερο να θάβονται όλα κάτω από ένα μανδύα καθωσπρεπισμού και καλών τρόπων και πίσω από κλειστές πόρτες να γίνονται σημεία και τέρατα. Βλέπε κάτι Λιγνάδηδες και κάτι εκπροσώπους του κράτους και της εκκλησίας.

Άλλοι πάλι σοκάρονται με την Bella που γίνεται πόρνη. Καταρχήν κι αυτό γίνεται για να αναδειξει κάτι συγκεκριμένο. Οταν η τσατσά της λέει “Επιτέλους μια γυναίκα που παίρνει την τύχη της στα χέρια της κι ορίζει την πορεία της προς την ελευθερία (η κάπως έτσι...) ε τι νομίζετε πως αυτό σημαίνει? Τι συμβολίζει? Μα και βέβαια οι γυναίκες καταπιέζονται ακόμη και σήμερα. Και βέβαια μια γυναίκα καλείται να υποστεί διάφορα προκειμένου να τα καταφέρει να είναι ανεξάρτητη! Η Μπέλα γίνεται πόρνη όχι για να δείξει πόσο χειραφετημένη είναι αλλά γιατί είναι η μόνη της επιλογή εκείνη τη στιγμή για να έχει αυτό που θέλει. Ελεύθερο σεξ και χρήματα. Και όπως της λεει κι η τσατσά όταν την παίρνει από κατω, “πρέπει να φτάσεις στον πάτο για να καταλάβεις τι πραγματικά θέλεις και τι πρέπει να κάνεις...”

Δεν θέλω να κάνω σπόιλερ οπότε δε θα συνεχίσω. Η Bella Baxter είναι ένας εξαιρετικος χαρακτήρας που αναδεικνύει τη βαθιά προβληματική θέση της γυναίκας στην κοινωνία μας, σήμερα, εν έτει 2024.

Πριν μερικές μέρες είδα κάπου ένα ποστ του Yannis Makridakis όπου ρωτούσε ποιο πιστέυεται ότι είναι το βαθύτερο πρόβλημα στη χώρα μας. Απάντησα τότε κι εγω, η διαφθορά. Στη ίδια ερώτηση απάντησε ο ίδιος σε συνέντευξη του πως έιναι ο διαχωρισμός Κράτους από Εκκλησία. Σωστά πιστεύω και τα δύο. Αναρωτιέμαι όμως μήπως τελικά απλά πίσω και από τα δύο δε βρίσκεται απλά η Πατριαρχία.

Αν ο μισός πληθυσμός μιας χώρας δεν έχει πρόσβαση στα ίδια δικαιώματα με τον αλλο μισό και ο διαχωρισμός είναι κατά βάση το φύλο, είναι η Πατριαρχία. Της οποίας δεκανίκια η μάλλον κολώνες, στηρίγματα από μπετόν είναι η Εκκλησία και η διαφθορά, αναμεταξύ άλλων.

Ο Λάνθιμος έχει πολύ σωστά ξεφύγει από τα στενά περιθώρια της γενέτειρας χώρας του. Δεν τον χωράει η Ελλάδα. Είναι πολύ μπροστά και μπράβο του. Παρόλα αυτά τα πιο πάνω ζητήματα βγαίνουν μέσα από το έργο του.

Ψάχνεται ο κόσμος να του βάλει ταμπέλες. Φεμινιστικό. Και βέβαια είναι. Γιατί κάθε σωστά και δίκαια σκεπτόμενος άνθρωπος οφείλει να έχει φεμινιστική ματιά και άποψη. Όπου φεμινισμός είναι ο αγώνας για τα ίσα δικαιώματα των γυναικών. Όπου φεμινισμός σημαίνει μια βαθιά πεποίθηση πως όλοι μας είμαστε πρώτα άνθρωποι και μετά γυναίκες, άντρες, η ότι αλλο νιώθουμε.

Woke. Άλλη ταμπέλα κι αυτή. Καλά για αυτό ούτε συζήτηση, ας πάνε να δουν όλοι αυτοι που το λένε τι σημαίνει πρώτα κι ας έρθουν να μας πουν.

Κι επειδή όλα τελικά συνδέονται... Άλλο μεγάλο ζήτημα στην επικαιρότητα είναι η τεκνοθεσία στα ομόφυλα ζευγάρια και ο “γάμος” των ομόφυλων ζευγαριών.

Ωρύονται όλοι αυτοί που σοκάρονται από τη σκέψη. Φαντάζομαι είναι οι ίδιοι που σοκάρονται από την Bella ως πόρνη, η την Bella ως χειραφετημένη γυναίκα που επιθυμεί να χαρεί τον έρωτα με οποιονδήπτε τρόπο. Αναρωτιέμαι θα σοκάρονταν με τον΄ιδιο τρόπο στη θέα ενός κρεμασμένου ματωμένου σεντονιού προς απόδειξην παρθενίας? Σοκάρονται το ίδιο όταν βλέπουν τα παιδιά τους να χώνονται στο μνήμα κατόπιν μιας ακόμη γυναικοκτονίας?

Δηλώνει κάποια:

“Εγώ ανάμεσα σε ζευγάρι που έχει παντρευτεί και ευλογηθει με θρησκευτικό γάμο, δεν μπαίνω ως τρίτο πρόσωπο, ενώ για τους πολιτικούς γάμους ή τα σύμφωνα συμβίωσης δεν έχω τέτοια κολλήματα” Η τύπισσα apparently είναι συνειδητή χριστιανή και συνειδητή πολίτις και έχει κάνει τον προσωπικό της διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους.”

Υπόδειγμα καλής Χριστιανής. Σιχαμένη.

Ειλικρινά έχω κουραστεί πολύ με αυτόν τον κόσμο και αυτήν την κοινωνία. Σκατά τα έχουμε κάνει. Κι έρχεται κι ένας Λάνθιμος και σου το δείχνει λίγο με ένα ομολογουμένως γραφικό τρόπο, γιατι εχεις γίνει και χοντρόπετσος και δεν καταλαβαίνεις, κι εσυ εκει, στην κόντρα.

Γιατί στο φινάλε το να δεχτείς πως έχεις ζήσει όλη σου τη ζωή στηριγμένος σε λάθος πράγματα, σε θρησκείες, ηθικούς κανόνες και κοινωνικά καθως πρέπει του κώλου, θέλει πολύ κουράγιο. Κι ακόμη περισσότερο θέλει για να προσπαθήσεις να το αλλάξεις.

This is the way που θα λεγε κι ο Mandalorian.