Ταριάζει κάπως το τρίτο και τελευταίο επεισόδιο να γραφτεί τώρα που βρίσκομαι στην πόλη από όπου και ξεκινά!
Βρίσκομαι στην συναυλία των Violent Femmes στη Θεσσαλονίκη τον Φεβρουάριο του 2006. Ομολογώ είχα να τους ακούσω καιρό, αλλά μου ήταν τόσο γνώριμος ο ήχος , τόσο ευχάριστος. Ανακαλύπτω πως ξέρω περισσότερα τραγούδια τους από όσο νόμιζα και μου αρέσουν πολύ.
Είμαι μόνος εδώ κατά καποιο τρόπο, αλλά όχι για πολύ. Να'ναι καλά οι διπλανοί μου.
Οι Violent Femmes μας φτιάχνουν όλους παίζοντας ένα τραγούδι με στίχο ελληνικό, και ένα cover των Πυξ Λαξ!!!
Αργότερα το βράδυ έχουμε μοτοσυκλετιστική αναπόληση με τον Πόντιο. Την επομένη το πρωί, ξεκινώ για Ιωάννινα, όπου βρίσκεται η μέλλουσα γυναίκα μου και μητέρα του παιδιού μου, αλλά εγώ δεν το ξέρω ακόμα και έτσι δεν σταματάω και συνεχίζω για Πρέβεζα... Ωραία διαδρομή όμως!
Τα φέρρυ έχουν απεργία και δεν μπορώ να γυρίσω στο νησί. Μένω Πρέβεζα, κοιμάμαι σε ένα φιλικό καναπέ με ένα psycho bull terrier να με παραφυλάει. Από το διπλανό δωμάτιο ακούω τον ήχο δυό φίλων που κάνουν έρωτα. Τρία χρόνια αργότερα η μια από τους δύο δεν θα υπάρχει πια αλλά ούτε αυτό το ξέρω... Θα άλλαζε κάτι? Μπα...
Αυτό που ξέρω είναι ότι κάτι πάει στραβά στη ζωή μου. Κάνω πως δεν ξέρω τι, αλλά μερικούς μήνες αργότερα θα αναγκαστώ να το αντιμετωπίσω. Κάθε εμπόδιο για καλό.
Φεύγω από Πρέβεζα και πάω Σαγιάδα. Εκεί αφήνω το V-Strom πίσω από μια ταbέρνα και γυρνω με ταχύπλοο στο νησί. 2000 χιλιόμετρα χειμωνιάτικα σε 4 μέρες. Αισθάνομαι την μηχανή προέκταση του εαυτού μου περισσότερο από ποτέ. Για μια ακόμη φορά το ταξίδι ήταν φυγή και γυρισμός μαζί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου