Τελικά δεν την αποφύγαμε την προσφυγή... Ελπίζει όμως πραγματικά κανείς ότι ο Έλληνας μπορεί να αλλάξει? Κοιτώ γύρω μου και βλέπω ανθρώπους στον κόσμο τους. Πολλοί δεν συνειδητοποιούν τι συμβαίνει και άλλοι πιστεύουν πως ότι και να γίνει με τη λαμογιά και την κουτοπονηριά θα τα βγάλουν πέρα όπως και πριν...
Προσφυγή σημαίνει πως παραδώσαμε τα ηνία της χώρας σε αυτούς που (ελπίζουμε) ξέρουν καλύτερα. Δεν ξέρουν όμως τι εστί Έλληνας, τι εστί αθάνατο ελληνικό (και πατεντιάρικο) πνεύμα, αλλα σίγουρα θα το μάθουν και σύντομα...
Ο Έλληνας όταν δεν έχει τίποτα να χάσει, πολεμάει καλύτερα... Σε λίγο δεν θα υπάρχει τίποτα να χάσουμε. Δεν θα προσβλέπουμε σε σύνταξη, διορισμό, ούτε βέβαια σε επιδοτήσεις...
Αναρωτιέμαι αν γυρίστηκε ποτέ σε άλλη χώρα ταινία με θέμα τις απατεωνιές εις βάρος των επιδοτήσεω της ΕΕ. Αναφέρομαι βέβαια στην ταινία "Μπραζιλέιρο". Εκπληκτική ταινία και πολύ του παρόντος...
Ας ακούσουμε και το σχετικό τραγουδάκι να το θυμηθούμε και όσοι δεν την είδατε, να την δείτε!!!
Ας με συγχωρήσει ο νίκος για την παράφραση... μπορείτε να τραγουδήσετε μαζί σας επιτρέπω...
Τα είχα όλα μια φορά, μα ήθελα παραπάνω...
Αχ ΔΝΤ μου σκοτεινό, ΔΝΤ μου αγριεμένο
πού θα με βγάλεις το πρωί
σε ποια στεριά μου ξένη
πού θα με βγάλεις το πρωί
σε πιά στεριά μου ξένη
αχ ΔΝΤ μου σκοτεινό,ΔΝΤ αγριεμένο
Τα είχα όλα μια φορά μα ήθελα παραπάνω
τι να τα κάνω τώρα πια
απόψε που με χάνω
Μέσα στα μαύρα σου νερά
κομμάτια η ζωή μου
αχ ΔΝΤ μου εσύ τσέπη βαθιά
που κρύβεις το νησί μου
αχ ΔΝΤ μου εσύ τσέπη βαθιά
που κρύβεις το νησί μου
μέσα στα μαύρα σου νερά
κομμάτια η ζωή μου
Τα είχα όλα μια φορά μα ήθελα παραπάνω
τι να τα κάνω τώρα πια
απόψε που με χάνω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου