Σας περιμένω

Μετα από τις δυό μέρες που πέρασα, με φίλους, στο Σύνταγμα, μου έμειναν κάποιες εντυπώσεις και δημιοργήθηκαν κάποια συναισθήματα. Θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας.
Εντυπωσιάστηκα από το εύρος των κοινωνικών ομάδων με παρουσία στην Πλατεία. Από κυρίες μιας κάποιας ηλικίας με συνολάκια καλοκαιρινά και βάψιμο στην τρίχα μέχρι χιπιά, από συνταξιούχους γέρους μέχρι οικογένειες με παιδιά. Καθόμουν κάποια στιγμή να ξαποστάσω από τα χημικά που καίγαν το πρόσωπο μου και γνώρισα έναν ταβερνιάρη από το Μπουρνάζι ενώ δίπλα μου ήταν φοιτητές και άνεργοι...
Αισθανόμουν φόβο στην αρχή αλλά γρήγορα πήρε τη θέση του το θάρρος. Πήρα θάρρος γιατί έβλεπα παντού γύρω μου αλληλεγύη και αδελφοσύνη. Μπορούσες να μπεις σε ποιαδήποτε κουβέντα χωρίς να σε κοιτάξει κανείς λοξά. Κι όταν έπεφταν τα δακρυγόνα βροχή, μπορούσες να είσαι σίγουρος πως αν έπεφτες, θα βρισκόταν κάποιος να σε σηκώσει...
Εντυπωσιάστηκα όμως και από την αγριότητα των ΜΑΤ. Ποτέ δεν τους γούσταρα, μόνο τώρα όμως κατάλαβα πραγματικά γιατί. Αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά χαίρονται για αυτό που κάνουν. Δεν είναι δυνατόν να κάνεις αυτή τη δουλειά με τέτοιο σθένος και ενθουσιασμό αν δεν σου δίνει μεγάλη χαρά... Είναι βάναυσοι εγκληματίες που κρύβονται πίσω από τη νομιμότητα που πιστεύουν ότι τους δίνει ένα εθνόσημο, ένα γκλομπ και μια ασπίδα...
Γυρνώντας πίσω στο νησί, όλα αυτά τα τετριμμένα, τα απλά, τα καθημερινά, αλλά και τόσα άλλα που κάποτε με ευχαριστούσαν, τώρα μου φαίνονται απολύτως ανούσια. Βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση. Το κράτος μας έχει κηρύξει τον πόλεμο. Κάτι πρέπει να κάνουμε... Δεν μπορούμε να στεκόμαστε απαθείς.

Απευθύνω μια έκκληση προς όλους τους φίλους που τυχόν με διαβάζουν. Ανοίξτε τα μάτια σας. Ενημερωθείτε. Συζητείστε. Ρωτήστε. Ψάξτε μέσα σας. Είναι αυτός ο κόσμος στον οποίο θέλετε να ζήσουν τα παιδιά σας? Κατεβείτε στις πλατείες σας. Οργανωθείτε. Αντισταθείτε.

σας περιμένω στην πλατεία

ΥΓ έχουν υπάρξει αρκετοί που μου είπαν ότι ήρθαν μια φορά στην πλατεία, είδαν κάποιες εντάσεις η κάτι που δεν τους άρεσε και δεν ξαναήρθαν. Λάθος σας φίλοι μου. Το κράτος σας πηδάει χρόνια τώρα κι όμως πληρώνετε και ξανπληρώνετε, χωρίς να παίρνετε ποτέ ένα αντάλλαγμα. Και την πλατεία που προσπαθεί να γεννήσει μια δημοκρατία πραγματική και κοιλοπονάει, την διαγράφετε έτσι εύκολα? Λάθος σας. Φροντίστε να το διορθώσετε. Αυτά που δεν σας αρέσουν στην πλατεία, ελάτε εσείς εκεί να τα αλλάξετε και να τα κάνετε καλύτερα. Σας περιμένω.