Η του ύψους, η του βάθους...

έτσι είμαι εγώ...η θα κάνω μέρες να γράψω (για να μην πω μήνες!) η θα γράφω δυο φορές την μέρα!

Όπως κάποιοι από σας ξέρουν, γεννήθηκα Αγγλία και μεγάλωσα Ελλάδα από mix γονείς. Έτσι ένιωθα πάντα μια δόση παραπάνω "Ευρωπαίος" από τους συνομήλικους και φίλους μου. Θυμάμαι από όταν μπήκαμε στη ΕΟΚ (όπως λεγόταν τότε) γινόταν πολλές κουβέντες σχετικά με το αν οι Έλληνες μπορούν ποτέ να γίνουν "Ευρωπαίοι". Οι περισσότεροι, για να μην πω όλοι, δεν το θεωρούσαν δυνατόν. Υπήρχε πάντα μια προκατάληψη, μια ιδέα ότι το να γίνει κανείς "Ευρωπαίος" ισοδυναμούσε με το να μην είναι χαρούμενος, να μην περνάει καλά, να γίνει ένας μουντός κακομοίρης που δουλεύει μια ζωή με φόντο το γκρίζο...
Τα επιχειρήματα πολλά. "Δεν τους βλέπεις, όλοι εδώ έρχονται για διακοπές, όλοι μας ζηλεύουν που περνάμε καλά, κλπ." ΄Ο έλληνας δεν σηκώνει ζυγό, δεν αντέχει να τον βάλεις σε κουτί και άλλα πολλά.
Δεν συμφωνούσα τότε και ούτε τώρα συμφωνώ. Καταρχήν σίγουρα θα γενικολογούσαμε πολύ να πούμε ότι όλοι όσοι ζουν στην εύρωπη είναι δυστυχισμενα ρομπότ χωρίς fun η έστω μυρμήγκια. Όπως και δεν είναι όλοι οι έλληνες τζιτζίκια...

Από την άλλη έχω μιλήσει και με πολλούς ξένους που έφυγαν από κει για να έρθουν εδώ να ζήσουν. Και έχω καταλήξει στο εξής:

Αν ο Έλληνας σταματήσει να είναι τόσο ζαμανφού με όλα, ο ήλιος δεν θα σταματήσει να λάμπει πάνω στην Ελλάδα. Μπορούμε να είμαστε αυτοί οι ευχάριστοι, γελαστοί και φιλόξενοι "μπαγαπόντηδες" της Ευρώπης, αλλά και να πληρώνουμε τους φόρους μας, να κάνουμε τη δουλειά μας σωστά, να είμαστε ευγενικοί, να σεβόμαστε τους άλλους. Το ενα δεν αποκλείει το άλλο...

Κάπου εδώ θα κλείσω... Είναι σάββατο βράδυ. Δίπλα μου στον καναπέ είναι η γυναίκα που αγαπώ. Έχει τα μαλλιά της λυμένα. Γύρω μας αλωνίζει ο μικρός πρίγκηπας που θα έπρεπε να κοιμάται τέτοια ώρα αλλά είναι πολύ έλληνας για να το κάνει. Ακούμε μουσική. Μόλις έψησα και ψωμί για άυριο και 3 ντουζίνες gingerbread men. Το τζάκι καίει. Έξω κάνει κρύο. Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα. Θα ζήσουμε να χαμογελάσουμε για μια ακόμη μέρα.
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Papapete