Εφηβικές Αναμνήσεις...

Καμιά φορά δεν χρειάζεται παρα μόνο ένα τραγούδι για να σε στείλει κατευθείαν στο memory lane, την οδό των αναμνήσεων που λένε...

Στην δική μου περίπτωση, για σήμερα, αρκεί και μόνο η χροιά μιας φωνής. Αυτής του κυρίου Leonard Cohen. Κάπου εκεί στα 15-16 έπεσαν στα χέρια μου δύο αλμπουμ, βινύλιο εννοείται. Songs of Love and hate και New Skin for the Ceremony... Από κει ήταν τα πρώτα τραγούδια του που άκουσα. Συν ένα από άλλο άλμπουμ το περίφημο Partisan. Avalanche! Ένα από τα πιο σκοτεινά τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ. Και μόνο που τα ακούω σήμερα μπορώ να ξανανιώσω κάτι από την ένταση με την οποία τα συναισθήματα τάραζαν τις εφηβικές καρδιές μας...

Και θυμάμαι κι άλλους που με επηρρέαζαν έτσι. Τα ονόματα που έρχονται άμεσα στο νου μου, τα τραγούδια των οποίων ξυπνάνε αναμνήσεις?

Neil Young - My.my, hey,hey, Like a hurricane και Sugar Mountain.
Leonard Cohen - Avalanche, Partisan, Who by fire.
Syd Barrett - Long gone, She took a long cold look, Terrapin
Al Stewart - Year of the cat, on the border
Cat Stevens - My lady DÁrbanville

Τώρα που τους βλέπω στη σειρά βλέπω κάτι κοινό... κιθάρα και φωνή!

Σε μια λίγο σκοτεινή νότα αλλά και ίσως επειδή ήταν από τα αγαπημένα μου σας αφιερώνω αυτό...



αλλα και αυτό