Αμάρτησα και εξομολογούμαι...

Τώρα λοιπόν που την έκανα την αμαρτία μου μου, ας εξομολογηθώ μπας και μπορέσω να πάρω κάνα συγχωροχάρτι...

Στις σημερινές εκλογές ψήφισα. Εγώ, που στάθηκα έξω από τη βουλή στις 28-29 Ιουνίου, φωνάζοντας την εναντίωση μου σε αυτό που συμβαίνει αλλά και σε όσα εκπροσωπεί αυτό το κτίριο. Εγώ που μικρός διάβαζα Κροπότκιν και Μπακούνιν και ψηνόμουν ότι είμαι αναρχικός, από την ασφάλεια της επαρχίας. Εγώ, που το χειρότερο αποτέλεσμα που είχε η "αναρχία" μου, ήταν να κοντέψει να της κάτσει της μάνας μου η μπουκιά που έτρωγε την ώρα που το δήλωσα...

Εγώ που πέρασα μήνες στην πλατεία, αγανακτισμένος, ανακαλύπτοντας καινούριες έννοιες όπως Άμεση Δημοκρατία, Συνέλευση, πολίτης και συμμετοχή στα κοινά. Εγώ που είπα επανειλλημένα όχι στα κόμματα. Εγώ που ακόμη και σήμερα, που ένδιαφέρθηκα να διερευνήσω τις ιδέες ενός κόμματος που έχω μια υποψία ότι μπορεί να με εκφράζει, μαζί με κάποιους φίλους, τους παρακαλώ συνέχεια να μη λένε τη λέξη "κόμμα" γιατί με πιάνει ένα κάτι...

Εγώ που ονειρεύτηκα λαικές συνελεύσεις με τη συμμετοχή όλων, όπου να αποφασίζουμε εμείς για όσα μας αφορούν , και όχι κάποιοι κουστουμάτοι διαπλεκόμενοι, τσιράκια μεγαλοεπενδυτών και ολιγαρχών. Εγώ που σχολάγα κάθε μέρα και πήγαινα εκεί στην πλατεία με τους φίλους μου,για να έχουν κάποιοι κάτι να καπελώσουν. Εγώ που κοντεύω τα 45 και ασχολήθηκα μέσα σε ένα χρόνο τόσο με τα πολιτικά όσο δεν ασχολήθηκα σε όλη τη ζωή μου. Εγώ που έφαγα και μερικά δακρυγόνα κι είδα ΜΑΤ για πρώτη φορά από κοντά, φέτος...

Εγώ, ψήφισα. Συμμετείχα στο θέατρο του παραλόγου, την εκλογή εκπροσώπου (!), εγώ που θέλω μόνο να εκπροσωπώ τον εαυτό μου, και δεν δέχομαι να με εκπροσωπεί κανείς. Συμμετείχα σε μια διαδικασία άνευ αξίας και ουσίας, μια και από τις επιλογές που είχα δεν με εκφράζει καμία. Και μάλιστα στη δική μου εκλογική περιφέρεια, το μοναδικό κόμμα που μου έκανε λίγο "κούκου" δεν είχε καν υποψήφιο, μια και ο υποψήφιος απεδείχθη "κωλοτούμπας" και πήγε σε άλλο κόμμα τελευταία στιγμή.

Ε τότε, γιατί ψήφισα?

Ψήφισα για ένα και μοναδικό λόγο. Γιατί θεώρησα ότι στην παρούσα κατάσταση είχα πιθανώς περισσότερα να χάσω από το να μην ψηφίσω, παρά από το να ψηφίσω. (ψηφίσουμε και χάσουμε εννοώ, αλλά απευθύνομαι σε σας στο πρώτο πρόσωπο γιατί αναλαμβάνω μια ευθύνη, προσωπικά...)


Και ψήφισα Αριστερά.

Και έχω ένα μήνυμα να στείλω στην Αριστερά αυτή που ψήφισα.

"Μαλάκες?
Έκανα την καρδιά μου πέτρα και σας ψήφισα, παρόλο που θεωρώ τον λόγο σας ξύλινο, παρόλο που είμαι "αφεντικό", παρόλο που θεωρώ τις θέσεις σας και τις προγραμματικές δηλώσεις σας αόριστες και αεροβατούσες. Και παρόλο που σας θεωρώ απλά το αντίπαλο δέος στον καπιταλισμό και το νεοφιλελευθερισμό και όχι πραγματική εναλλακτική λύση.  Σας ψήφισα γιατί διακρίνω σε σας μόνο ένα πράγμα το οποίο μου δίνει την δικαιολογία να σας ψηφίσω. Ότι θεωρώ τις αριστερές πεποιθήσεις, πιο κοντά στον Άνθρωπο, από ότι των άλλων. Σας παρακαλώ λοιπόν τώρα. Βρείτε τα μεταξύ σας, ανοίχτε τις καρδιές σας, αφήστε τα δόγματα και καταλάβετε κάτι.
Εμείς που σας ψηφίσαμε γιατί είμασταν αναγκασμένοι να το κάνουμε, θέλουμε να κάνετε ότι μπορείτε να βγάλετε το φίδι από την τρύπα. Μην τη χαραμίσετε την ψήφο μας.
Αλλάξτε, ανοίξτε, δεχτείτε και συνδιαμορφώστε. Δεν έχετε το μονοπώλιο της όποιας αλήθειας, δεν το έχει κανείς. Pleeeeasseeee..?"


Όταν στο μέλλον , έχω την ευκαιρία να εκπροσωπήσω τον εαυτό μου, όταν τα όνειρα μου γίνουν αληθινά, δεν θα είμαι ούτε Αριστερός, ούτε Δεξιός, ούτε τίποτα. Θέλω να ελπίζω ότι θα είμαι απλά ένας άνθρωπος και ότι θα είμαι δίκαιος.

Μέχρι τότε όμως θέλω η Αριστερά ως πιο "ανθρώπινη" ίσως να προετοιμάσει το έδαφος.

Κάθομαι εδώ και γράφω και παράλληλα ακούω τις αμέτρητες παπαρολογίες από τους διάφορους καλεσμένους στα εκλογικά "show".

Τα exit polls έδειξαν ότι οι ηλικίες 18-54 ψήφισαν κατ εξοχήν Αριστερά. Οι άνω των 55 όμως ξανάβγαλαν πάλι πρώτο κόμμα τη ΝΔ... γιατί? Γιατί οι συνταξιούχοι μας τρομοκρατούνται εύκολα... τους είπαν ότι αν δεν βγει μνημονιακή κυβέρνηση δεν θα πάρετε σύνταξη μετά το Ιούνιο και αυτοί τσίμπησαν... άσε που κάποιοι ακόμη θυμούνται τον εμφύλιο και ψηφίζουν βάσει "αναμνήσεων"...

Και πόσο πονάει τώρα αυτό το μπόνους των 50 εδρών που ως πρώην κοιμισμένοι δεχτήκαμε και πέρασε αβίαστα κι αγόγγυστα...

ΥΓ
Έχουμε και το άλλο πρόβλημα, βέβαια, την άνοδο των εθνικιστών. Θα ρισκάρω μια πρόβλεψη. Οι εθνικιστές δεν θα ξαναπάρουν τέτοιο ποσοστό, ούτε στις επαναληπτικές. Ο λόγος είναι ότι πολλοί τους ψήφισαν καθαρά για να τιμωρήσουν τον δικομματισμό, με μια ομολογουμένως στρεβλή λογική, αλλά τέλος πάντων αυτή ήταν η λογική τους. Οι πορωμένοι ακροδεξιοί είναι ψυχασθενείς. Αν υπάρχει τώρα, τόσο μεγάλο ποσοστό "ψυχάκηδων" στην Ελλάδα τι να πω...

the night is young που λένε κι έχουμε δρόμο ακόμη μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα. Τι θα ξημερώσει αύριο?






Που να ξέρω γω?