Κανείς δεν θα αμφισβητήσει ότι οι μεγάλοι έρωτες και η λογοτεχνία πάνε συχνά χέρι-χέρι. Όταν αγαπάς και πονάς, το μυαλό πετάει... Μερικές φορές όμως μένουν μόνο εκεί, στη λογοτεχνία, η μόνο στο κεφάλι μας, σίγουρα, πάντως όχι στην πραγματικότητα... Αυτοί οι έρωτες της φαντασίας, είναι δυνατοί σαν μπουρίνι... και μπορεί να αφήσουν κάποιες ζημιές στο πέρασμα τους, αλλά όλα διορθώνονται...
Και κάποια στιγμή λοιπόν έρχεται ένας άλλος έρωτας πραγματικός, χειροπιαστός, γεμάτος, ώριμος και ισιώνεις!
Δεν έχει σημασία λοιπόν πως ήταν οι υπόλοιπες νύχτες στην πόλη του φανταστικού μου έρωτα. Ας αρκεστούμε να πούμε πως ήταν αρκούντως σκοτεινές, καπνισμένες, μεθυσμένες και μουσικές ώστε να μένουν μια ανάμνηση καλή.
την τελευταία νύχτα είχα κανονίσει να πάμε σε μια συναυλία. Duran-duran... (μόνο καλά σχόλια, παρακαλώ) Δεν προέκυψε κι έμεινα με ένα εισιτήριο περισσευούμενο. Πήγα στη συναυλία και στήθηκα απέξω περιμένοντας. Κάποια στιγμή είδα μια κοπελίτσα , ίδια η Scarlett Johansson, και της το έδωσα να μπει. Παρακολούθησα τη συναυλία μαζί της και με την παρέα της. Μια ακόμη καλή, έστω και λίγο πικρή ανάμνηση είχε δημουργηθεί...
και
ελπίζω να δουλέψει πρώτη φορά κάνω embed...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου