Στο θάλαμο της αναμονής...

Τις τελευταίες μέρες μας το σύστημα παίζει για μια ακόμα φορά το άσχημο παιχνίδι του με την ψυχολογία μας.

Τρόικα, τρύπες εκατομμυρίων, πολιτικοί "αρχηγοί", Ελλάδα, Ευρώπη, συμφώνησαν, δεν συμφώνησαν, μείωσεις μισθών και συντάξεων, αυξήση ανεργίας. Αυτές είναι μερικές από τις λέξεις που παίζουν συνέχεια στο προσκήνιο.

Ανάμεσα στους φίλους υπάρχει διάχυτη μια απορία σχετικά με το τι κάνουμε. Το έχουμε ξαναπεί, δυστυχώς ειδικά για μας εδώ στην επαρχία ο εχθρός είναι σχεδόν αόρατος. Στο Σύνταγμα τουλάχιστον πάς κι είσαι έξω από τη βουλή και ξέρεις πως τα καθίκια είναι μέσα, κι ας μην σου δίνουν σημασία.Θυμάμαι τον Ιούνη στο Σύνταγμα, να φωνάζουμε έξω από τη βουλή, και να έχω την αίσθηση ότι δεν ακούει κανείς. Η διαφθορά είναι καλά κρυμμένη και ταμπουρωμένη...

Εδώ μπορείς να πας στην πλατεία, για να ικανοποιήσεις το αίσθημα ότι δεν έκατσες σπίτι σου, αλλά ποιός θα σε δει και ποιός θα σου δώσει σημασία?

Η ένταση ολοένα αυξάνεται. Έχω την αίσθηση πως όλοι περιμένουν ένα τσαφ. Είναι λες κι όλη η Ελλάδα είναι ένα δάσος όπου τα περισσότερα δέντρα έχουν ξεραθεί και περιμένουν τον ασυνείδητο που θα πετάξει το τσιγάρο από το παράθυρο...

Γιαυτό άλlωστε πιστεύω πως οι πολιτικοί αρχηγοί κάνουν αυτό τοθέατρο των περασμένων ημερών. Μάλλον τα έχουν συμφωνήσει αλλά δεν τολμούν να το πουν, τουλάχιστον όχι στα ίσα.

Βλέπετε πρέπει να βρουν ένα τρόπο να την κάνουν από το δάσος πρώτα...

Ποτέ άλλοτε στη ζωή μου, αλλά και στα τελευταία 2 χρόνια, δεν έχω ακούσει τόσο κόσμο να είναι τόσο αγανακτισμένος, αλλά και τόσο κόσμο πρόθυμο να πάρει τα όπλα και να βγει στους δρόμους. Είναι επικίνδυνο, το ξέρω. Ανυσηχούμε κυρίως για τα παιδιά μας και ξέρουμε ότι αυτά είναι που θα υποστούν το μεγαλύτερο σοκ.

Ο πόλεμος είναι κάτι που δεν το έζησε κανείς από μας, αν εξαιρέσεις κάποιους παππούδες και γιαγιάδες. Και πριν από μερικά χρόνια δεν θα μπορούσαμε να διανοηθούμε ότι θα ζήσουμε κι εμείς. Αλλά δεν είμαι πια και τόσο σίγουρος...

αυτά....

Πρέπει κάπως να τελειώσω με μια αισιόδοξη νότα, πράγμα ολοένα και πιο δύσκολο. Υπάρχει όμως κάτι. Όπως τριγύρω μου ακούω για πρώτη φορά τόση αγανάκτηση και "πολεμική" διάθεση, έτσι ακούω και για πρώτη φορά τόση καλή διάθεση ανάμεσα στους καταπιεσμένους. Υπάρχουν τριγύρω μας πολλοί περισσότεροι ΑΝΘΡΩΠΟΙ από ότι ίσως νομίζαμε. Γιαυτό είμαι βέβαιος!!

venceremos!!