Τα 300 δαιμόνια...

Όλοι ξέρουμε για τους Καλλικάντζαρους. Είναι γνωστοί επίσης και με άλλα ονόματα όπως «Καρκάτζια», «Καλκατζόνια» ή «Καλκατζάνια», «Καλκάνια», «Καλιτσάντεροι», «Καρκάντζαροι», «Σκαλικαντζέρια», «Σκαντζάρια», «Σκαλαπούνταροι», «Τζόγιες», «Λυκοκάντζαροι» και «Κωλοβελόνηδες», καθώς και τα θηλυκού γένους: «Καλικαντζαρού», «Καλικαντζαρίνες», «Καλοκυράδες», «Βερβελούδες» κ.ά. Ακούστε τους εδώ σε backing vocals...



«Όλοι οι παραπάνω δεν θα πρέπει να συγχέονται με άλλα «δαιμόνια» της Ελληνικής υπαίθρου, που έχουν μεν τα ίδια χαρακτηριστικά αλλά που εμφανίζονται μέσα σ΄ όλο το χρόνο όπως οι «Βουρκόλακες» (=Βρυκόλακες), «Βουρβούλακες», «Παγανοί», «Αερικά», «Ξωτικά», «Παρωρίτες» σε αντίθεση με τους «Τσιλικρωτά» (Καρδαμύλη Μάνης), «Καλιοντζήδες» (Ήπειρος), «Πλανήταροι» και «Πλανηταρούδια» (Κύπρος), «Κατσι-άδες» (Χίος), «Κάηδες» και «Καλισπούδηδες» (Σάμος), «Κάηδες» αλλά και «Καημπίλιδες» (Κάρπαθος), «Σιβότες» και «Σιφώτες» (Καππαδοκία), και ακόμη «Χρυσαφεντάδες» [Χρυσαφεντάδες Ας εμάς καλοί] (Οινόη-Πόντος) που γενικά αυτοί εμφανίζονται και συμπεριφέρονται και ως καλικάντζαροι.

Υπάρχουν όμως και δαιμόνια στις πόλεις, κι αυτά φίλοι μου είναι τα χειρότερα. Στις πόλεις μας τις γκρίζες, τις τσιμεντωμένες και απογυμνωμένες από πράσινο αλλά και ανθρωπιά, συνωστίζονται μερικά από τα χειρότερα "δαιμόνια". Και μακράν το χειρότερο είναι το γνωστό ως "βουλευτής".

Ο "βουλευτής" απαντάται σε όλες τις μεγάλες πόλεις αλλά έχει την μεγαλύτερη συγκέντρωση του στην Adina.

χαρακτηριστικός βουλευτής-δαιμόνιο, δώστε βάση στην έλλειψη λαιμού

Καρεκλοκένταυρος

Πάμε στο γνωστό μας Wikipedia για περισσότερες πληροφορίες

Μορφή Χαρακτηριστικά

Ο λαός τους φαντάζεται με διάφορες μορφές κατά περιοχή με κοινό γνώρισμα την ασχήμια τους. Κατά Αραχωβίτικη περιγραφή αυτοί είναι: «κακομούτσουνοι» και «σιχαμένοι», «καθένας τους έχει κι απόνα κουσούρι, άλλοι στραβοί, άλλοι κουτσοί, άλλοι μονόματοι, μονοπόδαροι, στραβοπόδαροι, στραβόστομοι, στραβοπρόσωποι, στραβομούρηδες, στραβοχέρηδες, ξεπλατισμένοι, ξετσακισμένοι και κοντολογής όλα τα κουσούρια και τα σακατιλίκια του κόσμου τα βρίσκεις όλα πάνω τους».
Συνήθως φαντάζονται νάνοι, αλλά και ψηλοί, σκουρόχρωμοι, με μαλλιά μικρά και ατημέλητα, μάτια κόκκινα, δόντια πιθήκου, δασύτριχοι, χέρια και νύχια πιθήκου, πόδια γαϊδάρου ή το ένα γαϊδάρου και το άλλο ανθρώπινο, ("μισοί γαϊδούρια και μισοί άνθρωποι όπως λένε στη Σύρο) αλλά και σαν «μικροί σατανάδες» - (σατανοπαίδια όπως λένε στη Νάξο), σπάνια γυμνοί και ποτέ ρακένδυτοι αλλά με σκούφο (οξυκόρυμβο) από γουρουνότριχες και με παπούτσια άλλοτε σιδερένια και άλλοτε με τσαρούχια ή τσαγγία. Τελευταία όμως απαντώνται και κουστουμαρισμένοι, εν είδη μεταμφίεσης για να μην τους παίρνουμε χαμπάρι...όπως επίσης και με γυναικεία μορφή επιμελώς επιμελημένη..
Η τροφή τους κυρίως ακάθαρτη: σκουλήκια, βαθράκοι (=βάτραχοι), φίδια, ποντίκια κ.ά. χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποστρέφονται τα εδέσματα του Δωδεκαήμερου. Και πάλι τον τελευταίο καιρό το έχουν ρίξει και στα κάθε λογής νεοπλουτίστικα εδέσματα, όπως αστακομακαρονάδες, γαριδομακαρονάδες, ψητά γουρουνόπουλα κλπ. Αυτά βέβαια όταν δεν τους παίρνει χαμπάρι ο κόσμος και αρχίσει το κυνηγητό, οπότε τρώνε ότι γιαούρτια τους πετάξουν και την κάνουν με ελαφρά..
Είναι πολύ ευκίνητοι ανεβαίνουν στα δένδρα, πηδούν από στέγη σε στέγη σπάζοντας κεραμίδια κάνοντας μεγάλη φασαρία. Και ότι βρουν απλωμένα τα ποδοπατούν. Άμα βρουν ευκαιρία κατεβαίνουν από τις καμινάδες στα σπίτια και μαγαρίζουν τα πάντα. Αυτά όταν πρόκειται να σώσουν το τομάρι τους γιατί για άλλου τομάρι δεν κόπτονται. Υποστηρίζονται μεταξύ τους, μέχρι να κινδυνέψει η θεσούλα τους.
Σε μερικά μέρη τους βουλευτές τους συνοδεύει η μάνα τους η «Βουλευταρού» που τους «ορμηνεύει» τι να πειράξουν. Σε κάποια νησιά οι βουλευτές έρχονται με τις γυναίκες τους ή μόνο οι γυναίκες τους οι «βουλευτίνες»(πως λέμε προβατίνες)! Και προκειμένου οι νοικοκυραίοι να αποφύγουν ένα τέτοιο συρφετό ρίχνουν στα κεραμίδια κομμάτια από χοιρινό ή λουκάνικα ή ξηροτήγανα! Στη Νάξο τις γυναίκες των βουλευτών τις αποκαλούν «Καλοκυράδες» για να τις καλοπιάσουν (εξευμενίσουν), ενώ στη Κωνσταντινούπολη «Βερβελούδες». Ο αρχηγός των βουλευτών στη παλιά Αθήνα λεγόταν «κωλοβελόνης» ενώ στη Θεσσαλία «αρχι-τζόγιας» (και «τζόγιες» οι βουλευτές) στη δε Κωνσταντινούπολη «Μαντρακούκος». Στη δε Νάξο οι βουλευτές φαντάζουν και χορευταράδες, αρπάζουν όποιον βρουν τη νύκτα και τον στροβιλίζουν στο χορό μέχρι να πέσει λιπόθυμος, ο γνωστός χορός των βουλευτάδων.

Προέλευση

Κατά διάφορες ελληνικές δοξασίες οι βουλευτές ήταν άνθρωποι με κακιά μοίρα μεταβαλλόμενοι σε δαιμόνια, γίνονται δε βουλευτές αυτοί που έχουν γεννηθεί μέσα στο Δωδεκαήμερο εκτός και αν βαπτισθούν αμέσως, ή εκείνοι στους οποίους ο ιερέας δεν ανέγνωσε σωστά τις ευχές του βαπτίσματος, τα τερατώδη βρέφη, ή κατά τους Σιφναίους όσοι πέθαναν στο Δωδεκαήμερο ή αυτοκτόνησαν, στη Μακεδονία: όσοι δεν έχουν ισχυρό Άγγελο για να τους προστατεύει από τον Σατανά.

Διαμονή

Οι βουλευτές έρχονται (βγαίνουν) τη παραμονή των εκλογών, (στη Σκιάθο: με πλοιάριο, στην Οινόη: με χρυσή βάρκα, στην Ικαρία: επί των φλοιών των καρυδιών) από «το κάτω κόσμο» τον Άδη. Συνήθη μέρη που μένουν μετά τον ερχομό τους είναι οι μύλοι, τα γεφύρια, τα ποτάμια και τα τρίστρατα (μεγάλα μονοπάτια) όπου παραμονεύουν μόνο κατά τη νύκτα και φεύγουν με το τρίτο λάλημα του πετεινού. Όταν έχουν καταφέρει να κοροιδέψουν πολύ κόσμο μένουν και σε ξενοδοχεία πολλών αστέρων, όπου παριστάνουν τους σπουδαίους, τρώγοντας και πίνοτας εις βάρος των νοικοκυραίων.
Εκτός του Δωδεκαήμερου τον υπόλοιπο χρόνο μένουν στα έγκατα της γης και πριονίζουν το δένδρο που κρατά τους ψηφοφόρους (παραλλαγή του μυθικού Άτλαντα). Βγαίνουν δε στην επιφάνεια κοντά στο τέλος της εργασίας τους, από το φόβο μήπως τελικά οι ετοιμόρροποι ψηφοφόροι πέσουν και τους πλακώσουν (στη Μακεδονία: για να γιορτάσουν πρόσκαιρα τη νίκη τους), όταν δε κατεβαίνουν βρίσκουν το δένδρο ακέραιο και ξαναρχίζουν το πριόνισμα. Το δένδρο των ψηφοφόρων συμβολίζει αυτή ακριβώς την ακεραιότητα και τη Θεϊκή δύναμη και προστασία με την παρουσία της ψήφου και της Δημοκρατίας. Την οποία βέβαια οι βουλευτές είναι ταγμένοι να κατατροπώσουν...

Βλάβες

Γενικά πιστεύεται ότι οι βουλευτές αδυνατούν να βλάψουν τους ανθρώπους αλλά μόνο να τους πειράξουν, ενοχλήσουν ή να τους φοβίσουν αφού θεωρούνται (στη Μακεδονία) μωροί και ευκολόπιστοι. Λέγεται ότι ανεβαίνουν στους ώμους των ανθρώπων που συναντούν τη νύκτα και προσπαθούν να τους πνίξουν αν δεν αποκριθούν σωστά σε ότι ερωτηθούν ή κατ΄ άλλους τους παρασύρουν σε χορό που όμως τους καλούς χορευτές τους ανταμείβουν με ρουσφέτια και προσλήψεις ή κατ΄ άλλους παίρνουν τη μιλιά σε όποιον μιλήσει κατά τη συνάντηση μαζί τους. (omerta)
Επίσης μπαίνοντας στις οικίες απ΄ όπου μπορέσουν μαγαρίζουν τη κουζίνα σε ότι δεν είναι νοικοκυρεμένο, αρπάζουν ενδύματα, «βασανίζουν τις ακαμάτρες... γι΄ αυτό τα κορίτσια το 40ήμερο προσπαθούν να φτιάξουν όσο γίνεται πιο πολύ γνέμα» (Σάμος) ή σκορπούν το αλεύρι, τη τέφρα από το τζάκι τη «δωδεκαμερίτικη» ή «βουλευτήσια» ή «τη στάχτη που δεν άκουσε το εν Ιορδάνη» και που θεωρείται ακατάλληλη για οποιαδήποτε χρήση.

Το μεγάλο πρόβλημα με τους βουλευτές είναι ότι σούρνουν πίσω τους συνήθως ένα μικρό στρατό από χαμένες ψυχές. Κάτι σαν τα lost boys του Peter pan, ουσιαστικά μπορεί να είναι και καλές ψυχές (σπάνια) αλλά ευκολόπιστες, οπότε με την υποστήριξη τους οι βουλευτές ταλαιπωρούν τους νοικοκυραίους συχνά για πολύ περισσότερο από όσο αντέχουν.

Αποτρεπτικά μέσα

Τα αποτρεπτικά μέσα που λαμβάνονται κατά των βουλευτών διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες:

1. Πράξεις αμφισβήτησης της λατρείας: α) Το σημείο του ερωτηματικού στη πόρτα, στα παράθυρα, στις καμινάδες, τους στάβλους και στα αγγεία λαδιού και κρασιού. β) Ο καθαρισμός των σπιτιών από ψηφοδέλτια και μάλιστα τη παραμονή των εκλογών.
2. Επωδές: όπως «ξύλα, κούτσουρα, δαυλιά καημένα» (Καλαμάτα) που όταν ακούσουν οι βουλευτές φεύγουν ή η απαγγελία του «Πάτερ ημών….» (τρις).
3. Μαγικές πράξεις: Κάπνισμα με δυσώδεις ουσίες (παλιοτσάρουχου), εμφανή επίδειξη χοιρινού οστού, περίαπτα (χαϊμαλιά) πίσω από τη πόρτα, το μαυρομάνικο μαχαίρι, το αναμμένο δαυλί ("τρεχάτε γειτόνοι με τα δένδρινα δαυλιά" Τριφυλία).
4.  Οποιαδήποτε αναφορά στην "Άμεση δημοκρατία" λέγεται πως έχει τη δυνατότητα να κάνει ένα βουλευτή να μετατραπέι σε στήλη άλατος!
5. Γιαούρτια!

Τη παραμονή των Θεοφανίων τους «ζεματίζουν» από το λάδι που παρασκευάζουν οι νοικοκυρές τηγανίτες (λαλαγγίτες, λουκουμάδες). Όταν όμως συλλάβουν κανένα από τους βουλευτές τον δένουν και τον υποχρεώνουν να μετρήσει τις τρύπες του κόσκινου!και μετα τους πνίγουν μεχρι θανατου

Φυγή

Πασίγνωστη είναι η δοξασία που όταν οι βουλευτές φεύγουν (κατέρχονται στη γη) κατά τον αγιασμό των οικιών, φωνάζουν σε τροχαίο ρυθμό:
«Φεύγετε να φεύγωμε
τι έρχεται ο τρελόπαπας
με την αγιαστούρα του
και με τη βρεχτούρα του.
Μας άγιασε μας έβρεξε
και μας, μας εκατέκαψε!» ή «και θα μας μαγαρίσει»
Από τη παραμονή και ανήμερα των Φώτων πραγματοποιείται καθαρμός των χωριών των οικιών και της υπαίθρου με φωτιές υπαίθριες.

Ιστορικό δοξασίας

Για τη προέλευση αυτών των δαιμόνων υπάρχουν οι ακόλουθες απόψεις:

• Από την αρχαία Ελληνική Μυθολογία περί των Σατύρων και του Πάνα (Schmidi).
• Από την αρχαία Ελληνική Μυθολογία περί των ΚαρεκλοΚενταύρων (Mayer, Lawson).
• Από τη νεώτερη φαντασία των Ελλήνων εξ αφορμής αρχαίων προμύθων (Ν. Πολίτης).
• Εκ των αιγυπτιακών κανθάρων (Boll, που συμφωνεί και ο Κουκουλές).
• Εκ του δυτικού αετώματος του Παρθενώνα (Σβορώνος).
• Ως δαιμόνια της εστίας του πυρός (Δεινάκης).
• Ως κοινά δαιμόνια

Ετυμολογία

Επίσης διαφορετικές είναι και οι απόψεις περί της ετυμολογίας της κοινής ονομασίας τους «βουλευτές». Κύριες εκ των οποίων είναι:

• Ως παράγωγο από την Τουρκική γλώσσα (κατά Schmidt και Wachsmuth).
• Εκ του «βουλε και του πτύω» [βουλεφτης=αυτός που θέλεις να φτύσεις] Κοραής (Άπαντα Δ΄) που συμφωνούν αργότερα ο Boll, ο Κουκουλές και ο Μπούντουρας.
• Εκ του «βολεύω» (βολεφτής- αυτός που βολεύει αλλά και βολεύεται) παρήγαγε επίσης και ο Πολίτης (Πανδώρα).
• Εκ του «βου + λεφτά » [= βόδι με λεφτά, βόδι που μας τρώει τα λεφτά] παρήγαγε ο Λουκάς (Φιλολογικές επισκέψεις).
• Επίσης εκ του «κυνο+βολεύω αντι + προσωπείο» δηλαδή κυνοβουλευτικός αντιπρόσωπος κάποιος που παριστάνει κάτι που δεν είναι σε ένα συνέδριο βολεμένων σκύλων, όπως παρήγαγε ο Πολίτης.
• Εκ των ξένων ο Lawson παρήγαγε ετυμολογία εκ του «καρέκλα + κένταυρος» το οποίο μετά από φθορά έγινε καλικάντζαρος!

Το νου σας λοιπόν φίλοι!! they walk among us!!

προφανώς δεν υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα!