The end of the world as we know it...

Λοιπόν μόλις είδα την ανσκόπηση του 2008 όσον αφορά την οικονομική κρίση. Το ένστικτο μου λέει ότι πολλοί αισθάνονται όπως κι εγώ, φόβο, ανησυχία, αλλά και μια περίεργη αίσθηση ανακούφισης. Μήπως τα ψέμματα τελειώνουν? Μήπως τώρα είμαστε ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΙ να αντικρύσουμε κατάματα αυτό που τόσο καιρό μέσα μας ξέραμε, αλλά δεν παραδεχόμασταν? Ότι ο υπέρμετρα καταναλωτικός τρόπος ζωής μας είχε ημερομηνία λήξης. Ότι τόσον καιρό ασχολούμασταν περισσότερο με τα άνευ σημασίας και λιγότερο με αυτά που μετράνε πραγματικά? Ότι το βάζο της ζωής μας είχε και βότσαλα και όχι μόνο άμμο...?

Ανοίγω τα χέρια μου πλατιά και υποδέχομαι την κρίση! Καλώς ήρθες!!