Σκέψεις, καθημερινότητα, περισσότερες σκέψεις... και καμιά φορά και λίγη γκρίνια!(αν και τα τελευταία χρόνια η καθημερινότητα έχει φύγει από το παράθυρο...)
Τρίτη, Απριλίου 24, 2012
The woman in me...
Το ξέρω πως θα ακουστεί απίστευτα gay (στα straight αρχ...α μου!) αλλά πιτσιρικάς στο γυμνάσιο, έβλεπα τα άλλα αγόρια να βαζουν "χέρι" στα κορίτσια την ώρα που μπαίναμε στην τάξη και αναρωτιόμουν πρώτον τι σκέφτονται τα "χαιβάνια" αλλά και γιατί οι κοπέλες το ανέχονται..?
Φαντάζομαι έχει κάτι να κάνει με τις παιδικές μου εμπειρίες αλλά πάντα πίστευα ότι οι γυναίκες άξιζαν σεβασμού και σωστής ευγενικής συμπεριφοράς... το γεγονός ότι αυτό κατέστησε εξαιρετικά δύσκολο το να σταυρώσω γκόμενα, δεν μου χτύπησε ποτέ αρκετά καμπανάκια, ούτε και με έκανε να γίνω κάποιος κυνικός μισογύνης όπως κάποιοι φίλοι μου...
Πέρασα ένα καλό κομμάτι της εφηβείας μου να παλεύω με την ετικέτα του gay την οποία διάφοροι "καλοπροαίρετοι" macho men και future κάγκουρες της γειτονιάς μου , φρόντισαν να μου φορέσουν. Στήριξαν την υποψία αυτή μάλλον στο ότι είχα φίλους με τους οποίους συζητούσα, αντί να κάνουμε σούζες και να μιλάμε για πίπες (πίπες μπουζί από παπιά, να εξηγούμαστε...) Υπάρχει βέβαια και μια μικρή περίπτωση να είχε και κάτι να κάνει με τις ανταύγειες στο μαλλί μου και τα κοτσιδάκια, η την τάση που είχα να φορώ βραχιόλια και φουλάρια...Αλλά ήταν τα eighties ρε γαμώτο!! Αφήστε που εγώ ήθελα να ήταν τα sixties...Δεν ενοχλήθηκα ιδιαίτερα γιατί ήξερα πολύ καλά τι κατεύθυνση είχαν οι ορέξεις μου...
Το επόμενο μαρτύριο ήταν ο στρατός, όπου βέβαια βρέθηκα να κάνω παρέα με άτομα, όχι της επιλογής μου, και άκουσα να μιλούν για τις γυναίκες με τον χειρότερο και πιο απαξιωτικό τρόπο. Το άντεξα κι αυτό χωρίς να αλλαξοπιστήσω... Αν και υπήρξαν στιγμές που αναγκάστηκα να μουγκρίσω έστω, εν είδη συμφωνίας κι ένιωσα σαν τον συνονόματο μου, όταν πριν λαλήσει ο πετεινός αρνήθηκε οποιαδήποτε γνωριμία και σχέση...
Ρισκάροντας τώρα να δώσω κάποια λάθος εντύπωση η να παρεξηγηθώ, θα ήθελα να δηλώσω ότι πάντα ήμουν σε επαφή με τη γυναίκα μέσα μου...
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι μέσα στον κάθε άνθρωπο υπάρχουν και τα δύο στοιχεία, αντρικό και θηλυκό, αν μη τι άλλο γιατί είναι ένας αρκετά καλός τρόπος να εξηγήσεις πολλά περίεργα πράγματα που βλέπουμε γύρω μας.
Πρακτικά όμως τι σημαίνει αυτό?
Σημαίνει ότι μου αρέσει να μαγειρεύω, αλλά και γενικότερα να φροντίζω τους ανθρώπους, τους φίλους μου, τα παιδιά μου.
Σημαίνει ότι δεν βλέπω το σεξ σαν αναφαίρετο δικαίωμα μου, αλλά σαν μια ανώτερη έκφραση έρωτα και αγάπης.
Σημαίνει πως είμαι αθεράπευτα ρομαντικός.
Επίσης σημαίνει πως δεν έχω ελπίδες να γίνω ποτέ μου κάγκουρας, δεν θα κάτσω να δω ποτέ μου ποδόσφαιρο, εκτός κι αν είναι πολύ καλή η παρέα (ξέρετε ποιοί είσαστε…)
Δεν θα κυνηγήσω, δεν με συγκινούν τα όπλα, κλαίω με τις συγκινητικές σκηνές στις ταινίες, και δεν πρόκειται ποτέ να βάλω φωτιά στις κλανιές μου…
Σήμανε πως στα 12 μου θα κρατούσα ένα μωρό αγκαλιά και έλεγα στον εαυτό μου: "Μια μέρα θέλω να γίνω κι εγώ πατέρας, να έχω ένα δικό μου μωρό"
Σήμανε πως στα 25 μου όταν το κατάφερα,. ήταν η μεγαλύτερη χαρά μου, να ταίζω με το μπιμπερό το μωρό μου, και να το ξεσκατίζω προκειμένου να κάνουμε bonding από νωρίς...
Σημαίνει πως νιώθω τελείως άνετα να ρωτήσω μια γυναίκα αν θηλάζει, χωρίς να φοβάμαι ότι θα παρεξηγηθώ, και μάλιστα να της προσφέρω και συμβουλές για θέματα σχετικά, που έμαθα από τη γυναίκα μου...
Θέλω να πιστεύω ότι η επαφή με την γυναικεία μου πλευρά, με κάνει έναν καλύτερο άντρα, αλλά δεν θελω να πάω πολυ μακριά τη βαλίτσα με την περιαυτολόγηση, ας σχολιάσουν οι γυναίκες της ζωής μου καλύτερα...
Πάντως τις γυναίκες τις λατρεύω. Δεν υπάρχει τίποτα σαν την αγκαλιά μιας γυναίκας για να πάρει μακριά όλα σου τα βάσανα....Τίποτα σαν τον έρωτα μιας γυναίκας για να γιατρέψει κάθε πληγή (και τίποτα σαν την γκρίνια της για να ανοίξει δεκάδες άλλες..αλλά αυτό είναι για άλλο ποστ...)
Τίποτα σαν τον τρόπο που ανθίζει και ομορφαίνει μια γυναίκα όταν πρόκειται να γίνει μητέρα...
Το είπε κι ο Muddy Waters:
"...a big black mama is gonna carry me to my grave..."
Woman is the nigger of the world είπε κάποτε ο Λέννον.
και δεν είχε κι ιδιαίτερο άδικο.
Ο Tom Robbins λέει πως κάποτε, πριν από χιλιάδες χρόνια ήταν οι γυναίκες που έκαναν κουμάντο
Ύστερα πήραν οι άντρες την εξουσία κι ο κόσμος πήγε κατά διαόλου...
ξέρω - ξέρω θα πείτε Margaret Thatcher, Imelda Marcos, και κάποιες άλλες. Επιτρέψτε μου να πιστεύω πως ήταν υπερβολικά σε επαφή με τον άντρα μέσα τους...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρα πολύ ωραίο Peter. Ακούγεσαι απίστευτα υγιής (και αυτό είναι σπάνιο).
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://en.wikipedia.org/wiki/Venus_of_Willendorf
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη ξεχνάτε την "Αφροδίτη του Willendorf"
Η ανθρώπινη κοινωνία έχει περάσει από πολλά στάδια...
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου σε ό,τι λες. Απόλυτα όμως. Αλλά το ήξερα ότι θα είσαι έτσι, αφού είσαι φαν του Ρόμπινς. Εκείνος στα περισσότερα βιβλία του έχει γυναίκες ηρωίδες και συνήθως τις εκθειάζει. Αγαπημένη μου ατάκα του Ρόμπινς για τους άντρες είναι: "Θα ήθελα να έρχονταν εξωγήινοι και να έπαιρναν από τον πλανήτη μας όλες τις μπάλες, ποδοσφαίρου, μπάσκετ, τένις κλπ. Για να δω αν οι άντρες θα εξελίσσονταν σε ένα ανώτερο είδος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ: Γιατί δε βρίσκω το fb button? Που το έχεις κρύψει;
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Pavlos. (smile) εγώ κι εσύ πρέπει να βρεθούμε. ελάτε διακοπές στην Κέρκυρα το καλοκαίρι, υπάρχει μια ολόκληρη παρέα από bloggers εδώ. Θα περάσουμε ωραία. (και δεν θα έχει να κάμει μόνο με blogging...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό αυτό του Ρόμπινς. Η δεν το έχω διαβάσει, η δεν το θυμάμαι,αλλά απίθανο!!
@ Pavlos. (smile) εγώ κι εσύ πρέπει να βρεθούμε. ελάτε διακοπές στην Κέρκυρα το καλοκαίρι, υπάρχει μια ολόκληρη παρέα από bloggers εδώ. Θα περάσουμε ωραία. (και δεν θα έχει να κάμει μόνο με blogging...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό αυτό του Ρόμπινς. Η δεν το έχω διαβάσει, η δεν το θυμάμαι,αλλά απίθανο!!
Μπήκε και το fb button. Το είχα ξεχάσει (ανοργάνωτος ων...)
ΑπάντησηΔιαγραφή"Σύντροφε της καλής μου φίλης", ένα έχω να πώ μακάρι όλοι οι άντρες να επικοινωνούσαν περισσότερο με την γυναίκα που κρύβουν μέσα τους..και μακάρι οι γυναίκες να επικοινωνούσαν λιγότερο με τον άντρα που κρύβουν μέσα τους...ίσως τότε ο κόσμος να ήταν καλύτερος ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή"Καλή φίλη της συντρόφου μου" σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Τελικά η επικοινωνία είναι μεγάλη υπόθεση, αναμεταξύ όλων μας, αλλά και με τον εαυτό μας. Καλώς ήρθες στον δίαυλο επικοινωνίας μου...χαχαχα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέτρο ειλικρινά δεν είστε και τόσο λίγοι εσείς που είστε σε διαρκή επαφή με την γυναίκα μέσα σας... Τις προάλλες βλέπαμε μία ταινία με τον σύντροφο μου, όπου κατάλαβε τηνκίνηση μίας γυναίκας πολύ ευκολότερα από εμένα που είμαι γυναίκα... Απλά οι κάγκουρες ή μάλλον όσοι υποκύπτουν στον κάγκουρα μέσα τους, είναι περισσότεροι...
ΑπάντησηΔιαγραφή